x 
Καλάθι - 0,00 €

Καλάθι

Το καλάθι σας είναι άδειο.

«Πράσινη» δυστοπία: Ώρα μηδέν

| Επικαιρότητα

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΕΙΤΕ ΕΔΩ

ΣΤΕΙΛΤΕ ΜΗΝΥΜΑ

«Ελέγξτε το πετρέλαιο και θα ελέγχετε έθνη.

Ελέγξτε το φαγητό και θα ελέγχετε τον κόσμο»

Χένρι Κίσινγκερ 1974

Χολιγουντιανό σενάριο: Νέα Υόρκη 2022. Απαγόρευση κυκλοφορίας στους δρόμους χωρίς άδεια. Η μεγαλούπολη –η μόνη κατοικήσιμη– έχει πληθυσμό 40 εκατομμύρια. Πόλεις και χωριά παντελώς ερειπωμένα, λόγω της καταστροφής των φυσικών πόρων. Το φαινόμενο του θερμοκηπίου διατηρεί τη θερμοκρασία σε πολύ υψηλά επίπεδα. Μόλυνση του αέρα, έλλειψη νερού, τροφής, πρασίνου, οξυγόνου, ηλεκτρικής ενέργειας (το ηλεκτρικό ρεύμα αποτελεί είδος πολυτελείας για τους ελάχιστους της «Αρίας Φυλής»). Δεν υπάρχει πια χαρτί, ούτε βιβλία. Λόγω του υπερπληθυσμού, η συντριπτική πλειοψηφία είναι άστεγοι που ζουν σε απάνθρωπες συνθήκες, συνωστιζόμενοι παντού. Κοιμούνται σε σκάλες, διαδρόμους κτιρίων και σε ναούς στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλον, πάντα φρουρούμενοι, (σαν) κρατούμενοι. Κάποιοι δεν αντέχουν και καταλήγουν, παιδιά μένουν εγκαταλελειμμένα δίπλα στη νεκρή μητέρα τους.

 

Το τρεχούμενο νερό και η φυσική τροφή είναι απρόσιτα στις μάζες. Οι τροφές –όπως τις θυμούνται οι παλιοί– είναι μυστικό προνόμιο μόνο των πλουσίων, οι οποίοι μένουν σε υπερπολυτελή σπίτια. Δεν υπάρχει κρέας, γαλακτοκομικά, λαχανικά και φρούτα, παρά μόνο ελάχιστα για τους λίγους προνομιούχους που διαθέτουν υπέρογκα ποσά για να τα προμηθευτούν. Διαφθορά και κοινωνική ανισότητα παντού.

Οι μάζες –πλήρως ελεγχόμενες και καθοδηγούμενες– τρέφονται σε συσσίτια ή αγοράζουν με λίγα χρήματα μια τροφή φυτικής (δήθεν) προελεύσεως υψηλής ενέργειας, πλούσιας σε θρεπτικά συστατικά και φιλικής ταυτόχρονα στο περιβάλλον. Είναι το πολυδιαφημιζόμενο «Soylent Green», η τροφή των φτωχών που κάθε Τρίτη είναι σε προσφορά. Υπάρχουν όμως περίοδοι που η τροφή είναι εσκεμμένα σε έλλειψη, οπότε εκατομμύρια άποροι μένουν χωρίς φαγητό σε ουρές στους δρόμους. Ακολουθούν διαμαρτυρίες που καταστέλλονται άμεσα από την αστυνομία, ύστερα από αιματηρές συμπλοκές. Όσοι δεν συμμορφώνονται σε καταστολή και απομάκρυνση μαζεύονται με μπουλντόζες και θανατώνονται. Η αθλιότητα, η πείνα, ο πόνος και η δυστυχία οδηγεί πολλούς στην εκούσια ευθανασία σε ειδικό ίδρυμα της πόλης. Οι νεκροί δεν θάβονται. Οι κηδείες ως τελετές δεν υφίστανται, παρά μόνο στο μυαλό ορισμένων, σαν μακρινή μνήμη. Οι νεκροί πηγαίνουν σε ειδικό χώρο έξω από την πόλη και υποβάλλονται σε μια –άγνωστη στους πολλούς– διαδικασία απόρριψης, ωσάν απόβλητα.

Μέσα σε αυτό το τρομακτικό σκηνικό παρακμής και χάους, ένας ευφυής αστυνομικός καλείται να εξιχνιάσει την υπόθεση δολοφονίας ενός υψηλόβαθμου στελέχους της εταιρίας που παράγει την τροφή των φτωχών. Ο ίδιος ξεδιπλώνει τον μίτο της Αριάδνης θυσιάζοντας τη ζωή του. Η διαλεύκανση της υπόθεσης του φόνου οδηγεί σε μια φρικιαστική ανακάλυψη: τον κανιβαλισμό. Το «Soylent Green» δεν είναι τελικά κατασκευασμένο από πλαγκτόν των μακρινών ωκεανών…

 

Πρόκειται για το κινηματογραφικό σενάριο μιας ακόμη –για γερά νεύρα– ταινίας προγνωστικού προγραμματισμού. Το «Soylent Green-Νέα Υόρκη 2022/ Ώρα μηδέν» γυρισμένο το 1973, λίγο πριν από το –επίσης– πολύ αξιόλογο «The Hamburg Syndrome» (1979), αποτελεί μια «επιστροφή στο μέλλον», μια συνέχεια μελλοντικών προβλέψεων, όπως άλλωστε έκαναν με βιβλία τους οι Όργουελ και Χάξλευ. Και όχι μόνο. Στο πέρασμα των χρόνων, ταινίες και διάσημες σειρές όπως το «The Simpsons», δίνουν το στίγμα τους. Ίσως για να προετοιμάσουν ή να προϊδεάσουν. Η περιβαλλοντική καταστροφή, η υποτιθέμενη επισιτιστική αλλά και η περίφημη και πολυδιαφημιζόμενη ενεργειακή κρίση, παράλληλα με την έκλυση των ηθών, την αποϊεροποίηση του ανθρωπίνου προσώπου και τον απανθρωπισμό του «πολιτισμού» συνιστούν τη νέα πραγματικότητα: δουλεία και ολοκληρωτισμός σε όλο τους το μεγαλείο.

Στο φετινό Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός, τη μικρή ειδυλλιακή πόλη των ελβετικών Άλπεων –όπου όπως πάντα συγκεντρώνονται περίπου 2.500 από τους ισχυρότερους και πλουσιότερους εκπροσώπους του πολιτικού και επιχειρηματικού κόσμου– το κυρίαρχο αγαπημένο χρώμα στις συζητήσεις ήταν το πράσινο: πράσινη ανάπτυξη, πράσινο διαβατήριο (green pass), πράσινη ενέργεια, πράσινη οικονομία, πράσινη ατζέντα, «πράσινη ευρωπαϊκή συμφωνία», «πράσινο Σάββατο». Την ίδια ώρα όμως που 9 παιδιά κάθε λεπτό πεθαίνουν παγκοσμίως από υποσιτισμό ενώ 50 εκατομμύρια άνθρωποι σε 45 χώρες χτυπούν την πόρτα της πείνας και ένα δισεκατομμύριο υποσιτίζεται, στο ελβετικό καταφύγιο του Νταβός οι σύνεδροι είχαν για σνακ μεξικάνικο μπουρίτο, κόστους 51 δολαρίων. Και, την ίδια στιγμή που γινόταν λόγος για δραματικά επείγουσα ανάγκη μείωσης εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα και εκθείαζαν την προστασία του πλανήτη ως αποτέλεσμα των «ευεργετικών» lockdown, τα οποία μείωσαν σημαντικά τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα-CO2 (κατά «σύμπτωση» ο ΟΗΕ το 2019 ανακοίνωσε πως ο κόσμος χρειάζεται να μειώνει τις εν λόγω εκπομπές κατά 7%), οι συμμετέχοντες στο συνέδριο είχαν φτάσει εκεί με τα ιδιωτικά τους τζετ.

Παράλληλα, στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό 40.000 παιδιά ηλικίας μόλις έξι ετών εργάζονται υπό συνθήκες δουλείας καθημερινά –σκάβοντας συχνά ακόμη και με τα χέρια τους μέσα σε τούνελ– σε ορυχεία κοβαλτίου (μέταλλο από το οποίο κατασκευάζονται οι μπαταρίες των κινητών τηλεφώνων και τα ηλεκτροκίνητα οχήματα). Ποιος άραγε σκέφθηκε ότι η διαδικασία εξόρυξης ορυκτών πόρων σε χώρες όπως το Κονγκό και η Χιλή δημιουργεί καταστροφή των φυσικών πόρων –υδάτινων και εν γένει– και εξορία των κατοίκων από τον τόπο και τον τρόπο ζωής τους; Ποιος νοιάζεται για το γεγονός ότι οι εργασίες εξόρυξης κοβαλτίου έχουν υπερβολικά υψηλές εκπομπές CO2 και NO2 (διοξείδιο του αζώτου) και κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας;

Εν τούτοις, κύριοι «κλιματικοί στόχοι» του Φόρουμ ήταν η κρίση στην Ουκρανία, η υπερθέρμανση του πλανήτη, η χρήση ηλεκτρικών οχημάτων «μηδενικών εκπομπών» με μπαταρίες που αποτελούνται από λίθιο, κοβάλτιο και άλλα υλικά, αντί καυσίμων, αλλά και η ραγδαία και αυξανόμενη εκμετάλλευση των αποθεμάτων ενέργειας, νερού και τροφής που προκαλούνται σε συνάρτηση με την αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού. Το θέμα αυτό είχε απασχολήσει τη διεθνιστική τάξη πραγμάτων πολλά χρόνια πριν (1994), όταν ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ μιλούσε σε Επιχειρηματικό Συμβούλιο του ΟΗΕ για υπερκατανάλωση των πόρων και περιβαλλοντική υποβάθμιση ως αρνητικό αποτέλεσμα της αύξησης του πληθυσμού, συστήνοντας τον έλεγχό του.

 
TAGS:


e-genius.gr ...intelligent web software