x 
Καλάθι - 0,00 €

Καλάθι

Το καλάθι σας είναι άδειο.

Ίμια 1996 – Σημίτης τότε, Σημίτης και τώρα! Να ανησυχούμε;

| Πατριωτικός Χώρος

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΕΙΤΕ ΕΔΩ

ΣΤΕΙΛΤΕ ΜΗΝΥΜΑ

Γράφει ο Παναγιώτης Δούμας

Εκπρόσωπος Τύπου

Πατριωτική Ένωση

Χιλιογραμμένο είναι το ιστορικό της κρίσεως στα Ίμια τον Ιανουάριο του 1996, όταν και χάσαμε τρεις νέους πολεμιστές μας. Το ερώτημα που θά ‘πρεπε να θέσουμε στους εαυτούς μας σήμερα είναι, αν η θυσία των τριών στελεχών του Πολεμικού μας Ναυτικού έπιασε τόπο.

Η σχολή Σημίτη, η σχολή της κατευναστικής πολιτικής έναντι της Τουρκίας, των υπόπτων καναλιών επικοινωνίας και συνεργασίας με την Άγκυρα, των ζεϊμπέκικων και της κουμπαριάς δεν μπορεί παρά να θεωρείται χρεοκοπημένη. Κι όμως, όπως ένα ολόκληρο χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα αναγεννάται κάθε τόσο μέσα από τις στάχτες του, έτσι η σχολή αυτή στις δεκαετίες που πέρασαν από την πρωθυπουργία του Κώστα Σημίτη εξακολουθεί να επιβιώνει αλλά και απλώνεται σε όλο το πλάτος του πολιτικού ορίζοντα.

Έδρα της σήμερα δεν είναι κάποιο γραφείο κάπου στην Αθήνα, αλλά, όπως και το ’96, το ίδιο το Μέγαρο Μαξίμου, όπου το δόγμα του κατευνασμού έχει φτιάξει τη φωλιά του πάνω σε κάθε τραπέζι σχεδιασμού της εξωτερικής μας πολιτικής. Μιας εξωτερικής πολιτικής, που όπως και άλλες πτυχές της διακυβερνήσεως της Ελλάδος, βασίζεται σε υπόγειες οδούς που οδηγούν σε αμφιλεγόμενα κέντρα εξουσίας, δίχως ίχνος εθνικού συμφέροντος, πάντοτε δε με ένα λεπτό περίβλημα «ορθολογικού πατριωτισμού» για να εξυπηρετείται η επικοινωνία και η προπαγάνδα. Κάτι δηλώσεις πυροτεχνήματα δηλαδή, κάποια δάκτυλα που κουνιούνται απέναντι στον Τούρκο και άλλα συναφή.

Ορθολογικός πατριωτισμός δεν υπάρχει. Τα τρία παλικάρια μας που μπήκαν νύχτα σε ελικόπτερο με κακοκαιρία, πετώντας στο στόμα του λύκου, διακινδυνεύοντας και στο τέλος χάνοντας τη ζωή τους δεν σκέφτηκαν «ορθολογικά». Αν ο ορθολογισμός ήταν το δόγμα των Ελλήνων στην τεράστια ιστορία τους, οι όροι «θάρρος», «γενναιότητα», «αυτοθυσία» και «αυταπάρνηση» δεν θα υπήρχαν καν στο ελληνικό λεξιλόγιο. Μάλλον δε θα υπήρχε καν ελληνικό λεξιλόγιο, διότι δε θα υπήρχε Ελλάδα.

Οι Βλαχάκος, Καραθανάσης και Γιαλοψός χάθηκαν, όμως μαζί μ’ αυτούς χάθηκε από τότε και η ρητή αναγνώριση της κυριαρχίας μας σε μία ευρύτερη θαλάσσια περιοχή με γκρίζα πλέον ύδατα. Το αποδεχθήκαμε; Όχι επισήμως. Με τη στάση μας ωστόσο ως κράτος αφήσαμε τη θυσία αυτή να μείνει ανεκμετάλλευτη, δίνοντας από την αρχή το σύνθημα, ευχαριστώντας τον Αμερικανό Πρόεδρο.

Έτσι, οι ψυχές των τριών παλικαριών κι αν μπήκαν στο Πάνθεον των Ηρώων αυτής της σπουδαίας πατρίδας, παραμένουν στοιχειωμένες να αποζητούν τη δικαίωση. Και πώς να την βρουν, όταν ο Υπουργός Επικρατείας κ. Γεραπετρίτης μιλά για 6 ναυτικά μίλια, χωρίς να αισχύνεται;

Οι Έλληνες Πατριώτες δεν ξέχασαν ποτέ τη θυσία των Ιμίων. Τιμούσαν, τιμούν και θα τιμούν τους τρεις ήρωες με πορείες, εκδηλώσεις, βιβλία, εκατοντάδες άρθρα, καθώς και μνημεία ανά την Ελλάδα. Για να ησυχάσουν όμως οι ψυχές τους κάτι τέτοιο δεν αρκεί.

Η Ελλάδα θα πρέπει να προβεί άμεσα σε επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια, καθώς και ανακήρυξη ΑΟΖ. Διλήμματα του τύπου «και τι θέλετε δηλαδή, να στείλουμε τα παιδιά μας στον πόλεμο;» δεν αρμόζουν σε Έλληνες. Είναι επαίσχυντα είτε προέρχονται από πολιτικούς ταγούς είτε από απλούς πολίτες. Ο πατριωτισμός είναι το βασικό συστατικό της επιβίωσής μας και σ’ αυτόν δε θα βρει κανείς ίχνος ορθολογισμού. Γιατί; Γιατί πρόκειται για συναίσθημα, το οποίο είτε τό‘χεις είτε δεν τό‘χεις. Και δυστυχώς αυτοί που μας κυβερνούν σήμερα τον φορούν απλά ως υποκριτικό μανδύα, τον οποίον ωστόσο όλο και πιο συχνά αποδύονται χωρίς ίχνος ντροπής.

Ήρθε η ώρα λοιπόν να τιμήσουμε τη θυσία του Παναγιώτη Βλαχάκου, του Χριστόδουλου Καραθανάση και του Έκτορα Γιαλοψού με πράξεις ανάλογες της δικής τους. Γιατί οι θυσίες δεν πρέπει να πηγαίνουν χαμένες!

TAGS:


e-genius.gr ...intelligent web software