Γράφει ο Βαγγέλης Παπαδόπουλος
Η αποκάλυψη από τους Τούρκους, των όσων συζητούνται παρασκηνιακά μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας έφερε αναστάτωση στην κυβέρνηση που ως τώρα τα έκρυβε επιμελώς, με αποτέλεσμα να έχουμε σοβαρούς κλυδωνισμούς! Εντελώς σπασμωδικά ο Μητσοτάκης προχώρησε στη διαγραφή του Σαμαρά και έκτοτε σε καθημερινή βάση από όλα τα ΜΜΕ πασχίζει να πείσει τους Έλληνες ότι υπεραμύνεται των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας και αμύνεται στις κόκκινες γραμμές!!! Όμως, τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται… Ουσιαστικά ακολουθεί την ενδοτική πολιτική των προκατόχων του από το 1974 κι εντεύθεν και ως καλός πιανίστας κάνει ό,τι μπορεί! Μη πυροβολείτε λοιπόν τον πιανίστα!
Από την πρώτη μέρα που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας του ζητήσαμε να αλλάξει την εξωτερική πολιτική γιατί αυτή ήταν αδιέξοδη και δεν οδηγούσε πουθενά. Ο Μητσοτάκης δεν μας άκουσε όπως και όλους εκείνους που είχαν την ίδια άποψη και μεγαλύτερη βαρύτητα και κύρος σε θέσεις ευθύνης από μας. Ούτε τους πρώην πρωθυπουργούς, ούτε αξιόλογους διπλωμάτες,ούτε τους γνώστες των ελληνοτουρκικών, ούτε παράγοντες του δημόσιου βίου. Αντίθετα, παραδόθηκε πλήρως στις ΗΠΑ, δεσμεύτηκε χωρίς καμία άλλη αντιπαροχή, και τάχθηκε με το μέρος της Δύσης ανεπιφύλακτα, βάζοντας απέναντι στην Ελλάδα τη Ρωσία, που μας κατατάσσει πλέον στους εχθρούς της!!! Ειδικότερα στο θέμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων που έγινε περισσότερο κατευναστικός εξασφαλίζοντας ηρεμία στο Αιγαίο, και προχωρώντας σε παρασκηνιακές συζητήσεις, αναγνώρισε πως σε έναν διάλογο για συμφωνία γίνονται υποχωρήσεις και παραχωρήσεις. Ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης σε μια κρίση ειλικρίνειας επιβεβαίωσε τον Μητσοτάκη λέγοντας, ότι δεν τον νοιάζει αν τον χαρακτηρίσουν μειοδότη, αρκεί να κάνει το καθήκον του. Γιατί ενοχλούνται επομένως σήμερα όταν ορισμένοι τους εγκαλούν για ενδοτική πολιτική;
Επειδή δεν είμαι ούτε φανατικός ούτε έχω εμμονές, αλλά γράφω με γνώμονα τα γεγονότα και την κοινή λογική, όπως σκέφτονται άλλωστε οι πιστοί μου αναγνώστες, θα επαναλάβω πως:
α. Η εξωτερική πολιτική που ακολουθούμε είναι αδιέξοδη και επικίνδυνη.
β. Η Τουρκία έχει πετύχει τετελεσμένα εις βάρος μας που δεν ανατρέπονται, και
γ. Δημιουργεί συνθήκες πολεμικής σύγκρουσης, για να ακολουθήσει μετά φιλειρηνική στάση και να επικυρώσει τα τετελεσμένα που κατέκτησε!!! Είναι πραγματικά εξωφρενικό να αρεσκόμαστε στο ήπιο κλίμα των ημερών και να το προβάλλουμε ως επιτυχία, όταν σ’ αυτό το διάστημα η Τουρκία επιτυγχάνει αυτά που θέλει χωρίς να ρίξει ούτε μια τουφεκιά!!!
Βέβαια, όλα αυτά τα υπογράμμισα κατά καιρούς σε γενικές γραμμές, αλλά αξίζει τον κόπο σήμερα να σας θυμίσω με στοιχεία τι πέτυχε η Τουρκία εις βάρος μας μετά από κάθε κρίση που δημιουργούσε στις μεταξύ μας σχέσεις:
---Η τουρκική κυβέρνηση έδωσε άδεια στην Εταιρεία Πετρελαϊκών Ερευνών, την TPAO, για έρευνες βόρεια και νότια της Ίμβρου, στον κόλπο Ξηρού και λίγα μίλια από τις εκβολές του Έβρου, όλες εντός τουρκικών χωρικών υδάτων. Οι έρευνες έγιναν γνωστές μέσω της NAVTEX με την οποία κοινοποιήθηκε η θέση της Άγκυρας για πρώτη φορά, ότι στις εκβολές του Έβρου δεν υπάρχει από κοινού συμφωνημένη οριοθέτηση των θαλασσίων συνόρων!!! Αυτό, σαν απάντηση στις έρευνες που κάνει εντός των ελληνικών θαλασσίων υδάτων το “Alkyon” για την δυνατότητα ανάπτυξης ανεμογεννητριών.
---Η προστασία του Αρχιπελάγους είναι μείζονος σημασίας για τους δύο λαούς οπότε θεωρείται εγκληματική κάθε σκέψη για εξορύξεις πετρελαίου και φυσικού αερίου στο Αιγαίο γιατί θα προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη στο οικοσύστημα. Έτσι σταματήσαμε την πλήρη εκμετάλλευση των κοιτασμάτων στον Πρίνο. Έτσι καταργήσαμε την ΔΕΠ. Έτσι παύσαμε να κάνουμε γεωτρήσεις στο Αιγαίο και κυρίως στο μεγαλύτερο “πηγάδι” της Άπω Ανατολής που βρίσκεται στη θέση “Βρασίδας” ανάμεσα στην Θάσο και την Σαμοθράκη!!!
---Μόλις η Ελλάδα ανακοίνωσε τη δημιουργία θαλάσσιων πάρκων η Τουρκία έσπευσε να ανακοινώσει τη δημιουργία δικών της πάρκων βόρεια της Κρήτης! Μετά από μια τέτοια αντίδραση η Ελλάδα αναδιπλώθηκε και τώρα το θέμα βρίσκεται υπό διαβούλευση. Η Ελλάδα διευκρίνισε, ότι τελικά τα πάρκα θα τα κάνει εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων, αλλά η Άγκυρα ακόμα και σ’ αυτή την περίπτωση απάντησε πως θα πρέπει αυτά να μη δυσχεραίνουν την αβλαβή διέλευση των πλοίων! Επίσης υποπτεύεται μήπως συμπεριλαμβάνονται σ’ αυτά και βραχονησίδες τις οποίες εκείνη αμφισβητεί. Στο όλο θέμα παρατηρούνται πολλά γκρίζα σημεία στην πολιτική της Τουρκίας και πολλές προχειρότητες στην ελληνική πλευρά. Σ’ αυτή τη συγκυρία τόσο ο Κυριάκος Μητσοτάκης όσο και ο Ταγίπ Ερντογάν δεν έχουν την πολιτική ισχύ που είχαν μέχρι πρότινος.
---Η αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων άρχισε από τις 29 Ιουνίου - την 1η Ιουλίου του 2010, όταν βγήκε στο Αιγαίο το ωκεανογραφικό πλοίο του πολεμικού ναυτικού της Τουρκίας “Τσεσμέ”. Το πλοίο έκανε δρομολόγιο ανάμεσα στην Αλεξανδρούπολη-Σαμοθράκη, έξω, αλλά κοντά στα χωρικά ύδατα, και ουσιαστικά έτεμνε τον θαλάσσιο δρόμο που συνδέει την ακτή με το νησί. Τότε ελληνική κανονιοφόρος προειδοποίησε τους Τούρκους, ότι βρίσκονται σε ελληνικά ύδατα και πρέπει να αποχωρήσουν, αλλά οι Τούρκοι δεν απάντησαν.
---Ανάλογες έρευνες επιχείρησαν οι Τούρκοι πάντοτε με τη συνοδεία πολεμικών πλοίων το 1976 με το πλοίο “Χόρα” και το 1987 με το πλοίο “Σισμίκ”, με αποτέλεσμα οι δύο χώρες να φτάσουν στα πρόθυρα του πολέμου.
---Η Άγκυρα επικαλείται ότι “στο Αιγαίο δεν έχουν οριοθετηθεί θαλάσσιες δικαιοδοσίες πέραν των χωρικών υδάτων” και κατά συνέπεια “οι περιοχές πέραν των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο, χαρακτηρίζονται ως ανοιχτή θάλασσα”
---”Η Τουρκία και η Ελλάδα δεσμεύτηκαν με τη συμφωνία της Βέρνης το 1976 να μη προβαίνουν σε σεισμικές έρευνες πέραν των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο μέχρις ότου οριοθετηθεί η υφαλοκρηπίδα”. Η συμφωνία αυτή παραβιάστηκε από την Τουρκία αρκετές φορές, όταν με τις έρευνες που διενήργησε πόντισε στο βυθό της θάλασσας μηχανήματα και ειδικό εξοπλισμό για τέτοιας μορφής σεισμικές έρευνες.
---Το Πρακτικό της Βέρνης του 1976 (μετά το “Χόρα”) υπογράφηκε τον Νοέμβριο από τον Κων. Καραμανλή και τον Σουλ.Ντεμιρέλ και δέσμευε τις δύο χώρες να μη προβούν σε μονομερείς ενέργειες που θα παρενοχλούσαν τις διαπραγματεύσεις. Και ουσιαστικά πάγωσαν έκτοτε τις ενέργειες για έρευνα και εκμετάλλευση των κοιτασμάτων πετρελαίου, πέραν των χωρικών υδάτων των 6 μιλίων από τις ηπειρωτικές ακτές.
---Η Συμφωνία του Νταβός (μετά την κρίση του 87 που προκάλεσε το “Σισμίκ”) τον Φεβρουάριο του 1988 υπογράφηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου και τον Τουργκούτ Οζάλ και περιόριζε τις ερευνητικές δραστηριότητες, επιβεβαιώνοντας το Πρακτικό της Βέρνης.
---Η Συμφωνία της Μαδρίτης τον Ιούλιο του 1997 (μετά τα Ίμια) υπογράφηκε από τον Κώστα Σημίτη και τον Σουλ.Ντεμιρέλ και αναγνώριζε “τα ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα” της Τουρκίας στο Αιγαίο και δέσμευε την Ελλάδα να μη προχωρήσει σε μονομερείς ενέργειες όπως θα μπορούσε να θεωρηθεί η άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων π.χ. έρευνες στην υφαλοκρηπίδα, επέκταση χωρικών υδάτων κλπ.
---Η Σύνοδος Κορυφής στο Ελσίνκι το Δεκέμβριο του 1999, ανάγκασε την Ελλάδα να αποδεχθεί την ύπαρξη προς διευθέτηση “ συνοριακών διαφορών” και άλλα ζητήματα που θα εξεταστούν εν καιρώ, στο πλαίσιο της ενεργοποίησης της ενταξιακής διαδικασίας της Τουρκίας! Την ίδια στιγμή ενέταξε την Κύπρο στην ΕΕ με την πρωτοφανή ιδιαιτερότητα παγκοσμίως να αναγνωρίσει επίσημα την τουρκική οντότητα στο νησί, (ουσιαστικά αποδεχόμενη τη διχοτόμηση) και με την πρωτοφανή συμπεριφορά στη διαδικασία να ενημερώνει ταυτοχρόνως και παρασκηνιακώς την Τουρκία για το περιεχόμενο της συμφωνίας προκειμένου να παίρνει το Ο.Κ. από τον Σουλτάνο!!!
---Το Μνημόνιο της Βουλιαγμένης το 1988 μεταξύ του Κάρολου Παπούλια και του Μ. Γιλμάζ , δηλαδή τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ), προέβλεπε τη μη διεξαγωγή ασκήσεων, πτήσεων, και άλλων δραστηριοτήτων στο Αιγαίο κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και των εθνικών-θρησκευτικών εορτών των δύο χωρών. Όπως γνωρίζουμε όλοι, αυτά τα μέτρα δεν εφαρμόστηκαν ποτέ από την Τουρκία!!!
---Η έννοια της υφαλοκρηπίδας συνίσταται στο δικαίωμα της αποκλειστικής εκμετάλλευσης του βυθού των διεθνών υδάτων και του υπεδάφους από την πλησιέστερη χώρα, δηλαδή της θαλάσσιας περιοχής που επεκτείνεται πέρα από τα χωρικά ύδατα της παράκτιας χώρας. Δυστυχώς η Τουρκία από το 1974 κι εντεύθεν παραβίασε στην πράξη όλες τις συμφωνίες επί της διαδικασίας που δέσμευαν τις δύο χώρες.
Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε τη διχοτόμηση της Κύπρου και το αίτημα της Τουρκίας να αναγνωριστούν δύο κράτη. Αν θυμηθούμε τα Ίμια και τις γκρίζες ζώνες. Αν δεν μας ενοχλεί το casus belli. Aν αποδεχόμαστε στην πράξη την συγκυβέρνηση στη Θράκη. Αν καταγράψουμε το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο και την παραβίαση των χωρικών μας υδάτων από τον τουρκικό στόλο που τον παρέσυρε εκεί ο αέρας (!!!). Αν προσθέσουμε την άρνηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στην Κάσο και πρόσφατα σε Κάρπαθο – Χίο - Λέσβο. Αν λάβουμε υπόψη μας, τέλος, την χλιαρή συμπεριφορά αντίδρασης σε όλα αυτά και τις ανακοινώσεις διαμαρτυρίας του υπουργείου Εξωτερικών, τότε θα αναγνωρίσουμε, ότι ο Μητσοτάκης ακολουθεί την ίδια και χειρότερα, πολιτική των προκατόχων του οι οποίοι βαρύνονται με την ίδια ευθύνη… Μη βαράτε λοιπόν μόνο τον Κυριάκο. Η πολιτική ηγεσία της χώρας είναι συνυπεύθυνη… Κι εκεί δεν χωράνε ούτε τα κόμματα, ούτε τα προσωπικά και οι συμπάθειές μας, ούτε τα βαρύγδουπα ονόματα των αρχηγών που μας κυβερνάνε…
