Γράφει ο Μιλτιάδης Γ. Βιτάλης
Νομικός, συγγραφέας, αρθρογράφος
Κάποιοι κακοπροαίρετοι, σκόπιμα ή και με δόλο, θέτουν ένα ερώτημα, όχι για την αλήθεια, αλλά με σκοπό να συκοφαντήσουν τον Ιησού Χριστό. Το ερώτημα είναι: «ΠΟΥ ΗΤΑΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, ΑΠΟ ΔΩΔΕΚΑ ΧΡΟΝΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΡΙΑΝΤΑ»;
Πολλοί κατά καιρούς, άλλοι από άγνοια και αφέλεια και άλλοι από πονηρή διάθεση, υποστηρίζουν ΔΗΘΕΝ, ότι το Ευαγγέλιο τηρεί μυστηριώδη σιγή για την ζωή του Χριστού, κατά το διάστημα αυτό. Από τα δώδεκα, δηλαδή χρόνια Του, που εμφανίστηκε στον ναό του Σολομώντα, μέχρι τα τριάντα Του, που βγήκε στον δημόσιο βίο.
Αυτό όμως είναι ΨΕΜΑΤΑ και ο σκοπός, όσων υποστηρίζουν τέτοιες θέσεις και απόψεις, είναι προφανές, ότι είναι πονηρός. Άρα τέτοιες απόψεις θα πρέπει να τις καταδικάζουμε, και φυσικά να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν τις ακούμε.
Συκοφαντούν τον Χριστό με σκοπό να μας «αποδείξουν» ότι δεν είναι Θεός. Είναι αυτοί, που ισχυρίζονται ψευδώς, ότι ο Χριστός πραγματοποιούσε τα θαύματά Του, με την δύναμη, δήθεν κάποιας τέχνης (;), που την έμαθε προφανώς στις Ινδίες!!! Διατυμπανίζουν, λοιπόν, την δήθεν σιωπή τού Ευαγγελίου και παραπλανούν τους αφελείς! Άλλωστε, αυτός είναι ο τρόπος τους, που σκοπό έχει, την συκοφαντία.
Εάν όλοι αυτοί, ήταν μελετητές της Καινής Διαθήκης θα γνώριζαν, σε ποια σημεία αναφέρεται ότι ο Χριστός ανέβηκε στον Ναό δώδεκα χρονών και ότι εμφανίστηκε στον δημόσιο βίο, στα τριάντα του.
Ο Χριστός ΔΕΝ ΒΓΗΚΕ ΠΟΤΕ από τα όρια της Ιουδαίας, όπου ζούσε με τον Ιωσήφ που νομιζόταν πατέρας του και εξασκούσε την τέχνη του μαραγκού. Διαβάζοντας προσεκτικά το Ευαγγέλιο του Λουκά στο Β κεφάλαιο, εδάφια 41-43 μας παρουσιάζει τον Ιησού, δωδεκαετή στον Ναό (σε μετάφραση):
«Και επήγαιναν οι γονείς του, κάθε χρόνο στην Ιερουσαλήμ για την γιορτή του Πάσχα, όπως όλοι οι ευσεβείς Ισραηλίτες. Και αφού έγινε το παιδί δώδεκα ετών, όταν ανέβηκαν, σύμφωνα με την συνήθεια που είχε καθιερωθεί από τον νόμο για την γιορτή, το πήραν και αυτό μαζί τους. Και όταν συμπλήρωσαν τις ημέρες της παραμονής τους στα Ιεροσόλυμα και γύριζαν στην πατρίδα τους, το παιδί Ιησούς, έμεινε πίσω στην Ιερουσαλήμ. Και δεν το αντιλήφθηκαν ο Ιωσήφ και η Μητέρα του παιδιού. Επειδή νόμισαν ότι ήταν στο καραβάνι των προσκυνητών, προχώρησαν μιάς ημέρας δρόμο.
Και το βράδυ ζητούσαν να Τον βρουν ανάμεσα στους συγγενείς και τους γνωστούς. Και επειδή δεν Τον βρήκαν γύρισαν πίσω στην Ιερουσαλήμ, αναζητώντας Τον… συνέβη να Τον βρουν στον ιερό περίβολο τού Ναού να κάθεται στο μέσο των διδασκάλων, να τους ακούει και να τους ρωτά για σπουδαία ζητήματα, ασυνήθιστα για την ηλικία του.
Και απορούσαν και εθαύμαζαν όλοι όσοι Τον άκουγαν, για την εξαιρετική νοημοσύνη και τις απαντήσεις που έδινε… Και κατέβηκε μαζί τους από τα Ιεροσόλυμα και ήλθε στην Ναζαρέτ. Και εξακολουθούσε ως υπάκουος γιος να υποτάσσεται σ’ αυτούς…».
Ποτέ δεν έφυγε ο Ιησούς από την Παλαιστίνη για να «σπουδάσει» ΦΑΚΙΡΙΣΜΟ, ΜΑΓΓΑΝΕΙΕΣ, ΕΞΟΡΚΙΣΜΟΥΣ κλπ., και γύρισε πίσω μετά από δεκαοκτώ χρόνια, σε ηλικία τριάντα χρονών, οπότε και βγήκε στον δημόσιο βίο με… γράμματα και τέχνη.
Ο Ιησούς, ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΝΕΝΑΣ ΛΟΓΟΣ να πάει στις Ινδίες για να μάθει γράμματα και τέχνη. ΓΙΑΤΙ; Γιατί όταν ένα παιδί δώδεκα χρονών έχει την δύναμη και την σοφία να βρίσκεται ανάμεσα σε διδασκάλους να ρωτά και να ρωτιέται, τότε δεν είναι απλό παιδί, αλλά είναι ΘΕΟΠΑΙΣ (ΥΙΟΣ ΘΕΟΥ).
ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ ότι ήταν Υιός Θεού και δεν είχε την ανάγκη της ανθρώπινης βοήθειας, από την απάντηση που έδωσε στην Μητέρα Του, την Παναγία, όταν Του είπε ότι «ο πατέρας σου (Ιωσήφ) και Εγώ με μεγάλη ανησυχία σε ψάχνουμε». Της είπε ο Ιησούς: «ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΑΤΕ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ»;
Η φράση «εν τοις του πατρός μου», σημαίνει στον Οίκο του Πατέρα μου και βέβαια οίκο ονομάζει τον Ναό και Πατέρα Του, τον Θεό. Ο Ιησούς ονόμασε τον ναό του Θεού οίκο τού Πατέρα Του, για να αποδείξει στην Μητέρα Του, στον Ιωσήφ και στους παρευρισκόμενους διδασκάλους ότι Αυτός είναι ο αληθινός Υιός του Θεού και Σωτήρας των ανθρώπων.
Στην ίδια ευαγγελική περικοπή, διαβάζουμε ότι μετά τον ναό, πήγε ο Ιησούς στην Ναζαρέτ, όπου υποτασσόταν στους γονείς Του και προόδευε σε σοφία, σωματική ανάπτυξη και χάρη.
Επέστρεψε, λοιπόν, στην Ναζαρέτ και εξακολούθησε να είναι υπό την κηδεμονία των γονέων του. Ο ίδιος ο Ευαγγελιστής, επίσης, μας αναφέρει στο τέταρτο κεφάλαιο του Ευαγγελίου του, ότι ο Ιησούς έμεινε στην Ναζαρέτ και ΔΕΝ έφυγε ΠΟΤΕ στο εξωτερικό. Αλλά και στον Ευαγγελιστή Μάρκο στο Στ κεφάλαιο, εδάφια 1-5, προκύπτει ότι ο Ιησούς ΔΕΝ ΒΓΗΚΕ ΑΠΟ ΤΑ ΣΤΕΝΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ ΤΟΥ, για σπουδές ή άλλο λόγο, γι’ αυτό και οι συμπατριώτες Του, ΔΕΝ μπόρεσαν να Τον παραδεχτούν. Σκανδαλίστηκαν όταν είδαν ότι ένας απλός, μέχρι εκείνη την ώρα, ξυλουργός πραγματοποιεί θαύματα και γιατρεύει ασθένειες.
Αν όμως είχε φύγει από την Παλαιστίνη στο εξωτερικό, δεν θα τους φαινόταν, τόσο περίεργο. Αλλά επειδή ποτέ ΔΕΝ απομακρύνθηκε από την Ναζαρέτ, γνώριζαν καλά την μόρφωσή Του και γι’ αυτό σκανδαλίστηκαν και έλεγαν: «Αυτός δεν είναι ο ξυλουργός ο γιος της Μαρίας»; Έτσι προκύπτει και η απάντηση που δίνει ο Κύριος, στον σκανδαλισμό τους:
«ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΦΗΤΗΣ, ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΜΕΝΟΣ ΠΑΡΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ, ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΤΟΥ». (Δ. Παναγόπουλου, βιβλιοπωλείο Νεκτάριος Παναγόπουλος, Κολοκοτρώνη 9, «ΠΟΥ ΗΤΑΝ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, ΑΠΟ ΔΩΔΕΚΑ ΕΤΩΝ ΜΕΧΡΙ ΤΡΙΑΝΤΑ»).
Σύμφωνα με τον Μωσαϊκό νόμο για να κηρύττεις θα έπρεπε να είσαι 30 ετών, τουλάχιστον, και μέχρι τότε να σιωπάς. Δεν καταγράφονται πολλές πληροφορίες για τον Ιησού από 12 χρονών μέχρι 30, γιατί δεν έκανε κάτι ξεχωριστό.
Όσοι, λοιπόν, ισχυρίζονται ότι πήγε στο εξωτερικό, είναι ακατήχητοι και δεν έχουν διαβάσει, ούτε μία φορά την Καινή Διαθήκη. Υπάρχει άγνοια.. όταν λέμε ότι είναι φακίρης ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός!!!
