ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΕΙΤΕ ΕΔΩ
Μήνυμα για το ρόλο της εκκλησίας έστειλε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος από την παραλία του Μαλιακού Κόλπου στην Φθιώτιδα όπου ολοκλήρωσε τη δράση του στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος.
Παράλληλα πραγματοποίησε για μία ακόμη φορά επίσκεψη στις πυρόπληκτες και κατεστραμμένες περιοχές της Εύβοιας, τις Ροβιές, στην πυρόπληκτη Ιερά Μονή του Οσίου Δαυίδ,
Ο Μακαριώτατος τόνισε ότι:
«Η σημερινή ημέρα, είναι μία περίεργη μέρα, μέσα στο πλαίσιο της εκκλησιαστικής διακονίας μας. Περιπίπτουμε από έκπληξη σε έκπληξη και από χαρά σε χαρά.
Από το πρωί στην όμορφη αλλά πληγωμένη Εύβοια, είδαμε το περιβάλλον με θλίψη, με έλεγχο αλλά και με ελπίδα και αισιοδοξία. Και τώρα βρισκόμαστε στην απέναντι πλευρά και έχουμε πάλι χαρά και έκπληξη.
Από το πρωί έχω ένα ερώτημα μέσα μου. Τι θα ήταν η Εκκλησία, αν δεν ασχολούταν με τον άνθρωπο. Αν δεν ήταν ο σκοπός του Χριστού μας η εξυπηρέτηση του ανθρώπου σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής και στις χαρές και στις λύπες.
Παίρνουμε δύναμη από τους ανθρώπους. Δημιουργούνται μέσα μας σπινθήρες ελπίδας, αισθήματα ότι μπορούμε όλοι μαζί να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα της καθημερινότητος.
Αυτός ο τόπος πρόκοψε, όποτε υπήρχε συναλληλία. Όλοι μαζί να παλεύουμε για το καλό και όλοι μαζί να προσπαθούμε.
Φτάσαμε σε μία εποχή, που είναι ανάγκη να καταλάβουμε ότι υπάρχουν διαφορές, αλλά όλοι μαζί πρέπει να προσπαθούμε για το καλό αυτού του τόπου.
Είναι ουσιαστικό παράδειγμα να καθαρίσουμε τις ακτές μας που εμείς τις πληγώσαμε, να προσέχουμε τις φωτιές γιατί εμείς κάψαμε τα δάση. Η Εκκλησία έχει την εντολή να φυλάττει και να εργάζεται συνέχεια για το καλό.
Αυτή η εκδήλωση δεν είναι μικρή, αλλά μεγάλη.
Εύχομαι το μυαλό μας να ξεκαθαρίσει και να ανέβει πιο ψηλά, να αφήσουμε στην άκρη μικρά πράγματα που μας χωρίζουν και όλοι μαζί να αγωνιζόμαστε για το κοινό καλό».
«Η σημερινή ημέρα, είναι μία περίεργη μέρα, μέσα στο πλαίσιο της εκκλησιαστικής διακονίας μας. Περιπίπτουμε από έκπληξη σε έκπληξη και από χαρά σε χαρά.
Από το πρωί στην όμορφη αλλά πληγωμένη Εύβοια, είδαμε το περιβάλλον με θλίψη, με έλεγχο αλλά και με ελπίδα και αισιοδοξία. Και τώρα βρισκόμαστε στην απέναντι πλευρά και έχουμε πάλι χαρά και έκπληξη.
Από το πρωί έχω ένα ερώτημα μέσα μου. Τι θα ήταν η Εκκλησία, αν δεν ασχολούταν με τον άνθρωπο. Αν δεν ήταν ο σκοπός του Χριστού μας η εξυπηρέτηση του ανθρώπου σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής και στις χαρές και στις λύπες.
Παίρνουμε δύναμη από τους ανθρώπους. Δημιουργούνται μέσα μας σπινθήρες ελπίδας, αισθήματα ότι μπορούμε όλοι μαζί να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα της καθημερινότητος.
Αυτός ο τόπος πρόκοψε, όποτε υπήρχε συναλληλία. Όλοι μαζί να παλεύουμε για το καλό και όλοι μαζί να προσπαθούμε.
Φτάσαμε σε μία εποχή, που είναι ανάγκη να καταλάβουμε ότι υπάρχουν διαφορές, αλλά όλοι μαζί πρέπει να προσπαθούμε για το καλό αυτού του τόπου.
Είναι ουσιαστικό παράδειγμα να καθαρίσουμε τις ακτές μας που εμείς τις πληγώσαμε, να προσέχουμε τις φωτιές γιατί εμείς κάψαμε τα δάση. Η Εκκλησία έχει την εντολή να φυλάττει και να εργάζεται συνέχεια για το καλό.
Αυτή η εκδήλωση δεν είναι μικρή, αλλά μεγάλη.
Εύχομαι το μυαλό μας να ξεκαθαρίσει και να ανέβει πιο ψηλά, να αφήσουμε στην άκρη μικρά πράγματα που μας χωρίζουν και όλοι μαζί να αγωνιζόμαστε για το κοινό καλό».
