x 
Καλάθι - 0,00 €

Καλάθι

Το καλάθι σας είναι άδειο.

Η υποκρισία του Φαναρίου δεν έχει όρια!

| Ελληνορθοδοξία

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΕΙΤΕ ΕΔΩ

ΣΤΕΙΛΤΕ ΜΗΝΥΜΑ

Γράφει η Μάχη Γραικού

Ένας αιματηρός πόλεμος βρίσκεται σε εξέλιξη στην Ουκρανία για πάνω από τρεις μήνες. Άμαχοι πεθαίνουν, πόλεις και υποδομές καταστρέφονται, πολλοί αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και ωθούνται στην προσφυγιά. Οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν κατά της Μόσχας δεν έχουν το επιθυμητό για τη Δύση αποτέλεσμα. Εν τω μεταξύ στην Ουκρανία, ο εκκλησιαστικός πόλεμος εκεί δυστυχώς δεν υποχωρεί. Σοβινιστές και υποστηρικτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας που εγκαθιδρύθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο το 2019, συνεχίζουν να καταλαμβάνουν εκκλησίες της κανονικής Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Δικαιολογούν τις επιθέσεις τους με το γεγονός ότι η κανονική Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία φέρεται να διατηρεί στενούς δεσμούς με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, η οποία προσεύχεται για τον ρωσικό στρατό. Ωστόσο, από τις πρώτες μέρες του πολέμου, η κανονική Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία έχει δηλώσει την υποστήριξή της στον ουκρανικό λαό, βοηθά τον στρατό και τους πολίτες, η ίδια υποφέρει από βομβαρδισμούς και ο επικεφαλής της, ο Μητροπολίτης Ονούφριος, εκκίνησε τη Συνοδική διαδικασία για την απομάκρυνση της κανονικής Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας από την Ρωσική Εκκλησία. Ωστόσο, είναι ήδη σαφές ότι αυτό δεν θα σταματήσει τις επιθέσεις στην κανονική Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία.

ΤΑ ΔΥΟ ΒΑΣΙΚΑ ΣΕΝΑΡΙΑ

Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας είναι ο κύριος υποκινητής της επιθετικότητας κατά της κανονικής Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και οι ιεράρχες της (για παράδειγμα, ο Μητροπολίτης Ολεξάντρ Ντραμπίνκο) εμπλέκονται και πρωταγωνιστούν στην κατάληψη εκκλησιών. Όλα αυτά συμβαίνουν με τη σιωπηρή συναίνεση του αρχιτέκτονα του έργου «Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας», δηλαδή του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Σύμφωνα με ειδικούς, το Φανάρι φέρεται να σχεδιάζει επί του παρόντος δύο βασικά σενάρια με την ένταξη των επισκοπών της κανονικής Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας: το πρώτο είναι να δημιουργηθεί μια ξεχωριστή εξαρχία για την Ουκρανική Εκκλησία υπό την ηγεσία της και το δεύτερο είναι, να μεταφερθούν οι επισκοπές στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. Είναι επίσης δυνατή η ταυτόχρονη υλοποίηση αυτών των δύο σεναρίων. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος εκφράζει συνεχώς την ανησυχία του για την τύχη της ουκρανικής Ορθοδοξίας. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι το Φανάρι καταδίκασε την επίθεση της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας και επικρίνει τη Ρωσική Εκκλησία και τον Πατριάρχη Κύριλλο για «υποστήριξη του πολέμου», τα λόγια του πιθανότατα δεν κρύβουν ένα ανθρωπιστικό, αλλά ένα κτητικό μήνυμα. Για το Φανάρι, η Ουκρανία είναι απλώς νέες ενορίες από τις οποίες μπορεί να έχει εισόδημα και όσο πιο γρήγορα απομακρυνθούν από τη Ρωσική Εκκλησία, τόσο το καλύτερο.

ΤΙ ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΟ ΦΑΝΑΡΙ  

Ωστόσο, αυτού του είδους η υποκρισία εκ μέρους του Φαναρίου δεν είναι καινούργια. Όπως κάθε μεγάλη θρησκευτική δομή, το Οικουμενικό Πατριαρχείο εμπλέκεται στην πολιτική και αναζητά οφέλη μέσω αυτής. Ένα πρόσφατο παράδειγμα είναι χαρακτηριστικό: το 2018, οι Τούρκοι εξαπέλυσαν άλλη μια αιματηρή στρατιωτική επιχείρηση με την ονομασία «Κλάδος Ελαίας», στο έδαφος της Συρίας, κατά του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (ΡΚΚ), το οποίο πολέμησε κατά του Ισλαμικού Κράτους. Οι επιχειρήσεις του τουρκικού στρατού οδήγησαν σε σημαντικές απώλειες αμάχων και καταγγέλθηκαν από τη διεθνή κοινότητα. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στήριξε εξ αρχής την επιχείρηση «Κλάδος Ελαίας», δια ανοικτής επιστολής, ευχόμενος «να φέρει ειρήνη στη συριακή γη». Κάποιος μπορεί να πει, «αλλά δεν ήξερε ότι θα πέθαιναν πολίτες, ότι θα υπήρχαν βασανιστήρια, βία». Ναι, ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν μπορούσε να γνωρίζει με σιγουριά. Ωστόσο, όλοι ήξεραν τι είχε συμβεί στις προηγούμενες τουρκικές επιχειρήσεις στη Συρία. Ποια είναι λοιπόν η διαφορά μεταξύ του Βαρθολομαίου και του Κύριλλου, αν το δούμε υπό αυτό το πρίσμα; Τέσσερα χρόνια αργότερα, όμως, είναι σαφές τι κέρδισε το Φανάρι από την υποστήριξη της τουρκικής στρατιωτικής επίθεσης. Η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου μπόρεσε να εκλέξει νέο Μητροπολίτη στην Άγκυρα και στο Κίεβο εγκαθιδρύθηκε ελεύθερα η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. Υπήρξαν μήπως καταδίκες των αιματηρών ενεργειών των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή; Κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού της Γιουγκοσλαβίας το 1999, το Φανάρι δεν ζήτησε και τόσο ένθερμα τον τερματισμό της σύγκρουσης. Θυμηθείτε τι έγινε με την Κύπρο. Όταν ξεκίνησε ο ηρωικός αγώνας της ΕΟΚΑ το 1955 και η Λευκωσία, με πρωτοβουλία του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου ανακοίνωσε την επιθυμία της για Ένωση με την Ελλάδα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας αποστασιοποιήθηκε και παρέμεινε πεισματικά σιωπηλός. Η «ουδέτερη» θέση του Φαναρίου δεν βοήθησε τον Ελληνισμό της Πόλης. Αν είχε παρέμβει τότε άμεσα η Κωνσταντινούπολη, μεσολαβώντας μεταξύ του Μακαρίου και της Άγκυρας, ίσως να μην είχαν λάβει χώρα τα Σεπτεμβριανά του 1955.

ΟΙ ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΣ ΣΤΟΧΟΙ

Στις 27 Μαΐου, η Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία διακήρυξε την πλήρη ανεξαρτησία της από τη Ρωσική Εκκλησία, κάτι που είναι αρκετά λογικό λόγω της «εγγύτητάς» της με τους θεσμούς της επιτιθέμενης χώρας. Τώρα, βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι. Μπορεί να προσπαθήσει να λάβει αναγνώριση από άλλες τοπικές εκκλησίες (δεν είναι ακόμη σε κοινωνία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο) ή να ενταχθεί στην Ορθόδοξη Εκκλησίας της Ουκρανίας (και πάλι, εδώ εγείρεται το ζήτημα της κανονικότητας και της ηθικής) ή να καταστεί δομή του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Η τελευταία επιλογή θα γίνει δεκτή από ορισμένες από τις τοπικές εκκλησίες, αλλά: θα αποκαταστήσει αυτό την κανονική τάξη, θα χαρίσει ελευθερία και ασφάλεια στην ουκρανική Ορθοδοξία; Δεδομένης της διακηρυγμένης θέσης του Φαναρίου τόσο για τη διοικητική καταπίεση και την εκκλησιαστική βία στην Ουκρανία, όσο και για το καθεστώς της κανονικής Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, αυτό είναι απίθανο. Φαίνεται ότι η Κωνσταντινούπολη θεωρεί ότι οι κληρικοί της κανονικής Εκκλησίας βρίσκονται υπό το ωμοφόριό της. Αλλά, είναι προφανές ότι δεν θα κάνει τίποτα για να προστατεύσει τη θρησκευτική τους ελευθερία. Δεν είναι πολύ υποκριτικές οι δηλώσεις και οι προσευχές του Πατριάρχη Βαρθολομαίου για τη σωτηρία των ορθοδόξων Ουκρανών, όταν ο Παναγιότατος δεν αντιλαμβάνεται ότι πολλοί από αυτούς, έχοντας εγκαταλείψει τα σπίτια τους, δεν μπορούν να αισθάνονται ασφαλείς λόγω της καταπίεσης που υφίστανται; Πόσο λοιπόν τέτοιες δηλώσεις έχουν ξεφύγει από το πλαίσιο της στρατιωτικής προπαγάνδας του τύπου «η ειρήνη είναι πόλεμος»; Μήπως εξυπηρετούν στην πραγματικότητα, πρώτα απ’ όλα, τους ιδιοτελείς στόχους κάποιου;

TAGS:


e-genius.gr ...intelligent web software