Κώστας Πρέκας: Θέλουμε μια 25η Μαρτίου ακόμα

«Ανωμαλία το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα, γελοιοποίηση της θητείας από τον Κασσελάκη, υπάλληλος των Βρυξελλών ο Μητσοτάκης»

«Που είστε Παπαδόπουλε, Μεταξά και Χριστόδουλε;»

Ο εορτασμός της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 γίνεται στην Ελλάδα, την Κύπρο και σε όλο τον κόσμο από τους Έλληνες της διασποράς στις 25 Μαρτίου κάθε χρόνο, την ημέρα εορτασμού και του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Είναι ημέρα τιμής, υπερηφάνειας αλλά και περισυλλογής. Δεν θα μπορούσαμε να μην φιλοξενήσουμε τον Κώστα Πρέκα σε μια συνέντευξη για όλους και για όλα. Για το 1821 και τον ξεσηκωμό, έως τη σημερινή κατάσταση στην χώρα μας. Απολαυστικός όπως πάντα, δεν μασάει τα λόγια του. Ας ξεκινήσουμε.

Στον Χάρη Μπερτίδη

25^η Μαρτίου 1821. Μεγάλη η επέτειος της Εθνεγερσίας! Ποια είναι τα πραγματικά μηνύματά αυτής της ημέρας, κυρίως προς τη νεολαία;

Για εμάς τους παλαιότερους θα έλεγα ότι είναι μία ιερή ημέρα. Μια ημέρα που δεν ξεχνιέται, μια ημέρα που δίνει την δυνατότητα σε όλους Έλληνες να νοιώσουν αυτήν την λαχτάρα και την συγκίνηση όλων εκείνων των Ηρώων, όλων εκείνων των ανθρώπων που πραγματικά θυσιάστηκαν για να έχουμε οι νεότεροι σήμερα αυτό που λέμε Ελευθερία. Αγαπητέ φίλε κάθε φορά που έρχεται αυτή η ημέρα, η 25^η Μαρτίου, νοιώθω σαν να φεύγει από μέσα ένα κομμάτι του παρελθόντος, ένα κομμάτι της γνώσης μου, για όλους αυτούς τους ανθρώπου που μάθαμε, διαβάσαμε. Γιατί σήμερα ο νέος δεν αφουγκράζεται το παρελθόν; Τα σχολεία μας πια έπαψαν να μιλάνε για Πατρίδα, για Θρησκεία, για Οικογένεια. Χάθηκε το νόημα της ζωής αγαπημένε μου φίλε. Εάν εγώ δεν νοιώσω την οικογένεια, εάν εγώ δεν νοιώσω την Πατρίδα, την θρησκεία πως θα αναπνεύσω; Πως θα σηκωθώ το πρωί, θα κάνω τον σταυρό και θα πω ευχαριστώ στον Θεό που με έχει ζωντανό ακόμα. Όταν ο νέος από την άλλη πλευρά μουτζώνει, βρίζει γράφει στους τοίχους «να πεθάνει η Ελλάδα, να ζήσουμε εμείς», πως μπορώ εγώ να βλέπω τέτοια επιγραφή στους τοίχους; Δεν γίνεται. Μια μέρα δοξασμένη, μια μέρα που δίνει την δυνατότητα στο ελληνικό έθνος να ελπίζει! Τότε με την ελπίδα κερδίσαμε τις μάχες. Σήμερα κάποιοι προσπαθούν να αφαιρέσουν αυτήν την ελπίδα από μέσα μας. Προσπαθούν να ισοπεδώσουν κάθε τολμηρή σκέψη για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ! Προσπάθησαν να με κάνουν να φοβηθώ. Ήθελα μέσα από αυτήν την όμορφη συνέντευξή μας να παρακαλέσω τον πρωθυπουργό της χώρας, τον κύριο Μητσοτάκη, να μου επιτρέπει να είμαι ελεύθερος και θέλω να τον ρωτήσω: Κύριε πρωθυπουργέ μπορώ να νοιώθω ελεύθερος; Μπορώ; Τι άλλο πρέπει να υποστεί ο ελληνικός λαός για να νοιώσει αυτήν την ελευθερία που αναζητά. Την κυρία Πρόεδρο της Δημοκρατίας: Εσείς δεν έχετε λόγο για αυτό που συμβαίνει σήμερα στον τόπο μας; Που όλα τα σκιάζει η φοβέρα; Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Γιατί κάποια αφεντικά στις Βρυξέλλες έχουν δώσει διαταγές; Η 25^η Μαρτίου είναι το σύμβολο της ελευθερία μας! Ορκίζομαι πως θα δώσω και την τελευταία ρανίδα του αίματός μου για να κατακτήσουμε ξανά ότι είχαμε κερδίσει τότε. Κάτι πολύ σημαντικό δημιουργείται.  Και εννοώ σημαντικό, την μερίδα του κόσμου που αντιστέκεται. Όπως τότε.

Πάμε στο σήμερα λοιπόν. Τότε φουστανέλες, καρυοφύλλια και σπαθιά. Σήμερα φούστες. Πως σχολιάζετε το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια;

Οι θέσεις μου είναι πάρα πολύ γνωστές. Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι πρωθυπουργός της χώρας θα έφερνε να νομοθετήσει για έναν νόμο που θα επιτρέπει στα ομόφυλα ζευγάρια τον γάμο και την τεκνοθεσία. Είναι αδιανόητα αυτά που συμβαίνουν σήμερα στον τόπο. Θα μου πεις πήρε εντολές. Λυπάμαι! Αν θέλει να μας πει ο πρωθυπουργός ότι είναι υπάλληλος των Βρυξελλών. Είμαι κατά του γάμου, είμαι κατά του νόμου, είμαι κατά όλων αυτών που πιστεύουν ότι θα χαθεί η ελληνική οικογένεια η ιερή. Είμαι βέβαιος ότι κάποια στιγμή θα καταργηθεί αυτός ο νόμος. Ότι η Αμερική έστειλε αυτήν την γελοία μορφή που λέγεται Κασσελάκης να οδηγήσει μια μερίδα κόσμου σ’ αυτόν τον δρόμο τον τραγικό, τον ανώμαλο, λυπάμαι δεν θα περάσει. Επίσης, λυπάμαι και για την τραγωδία της θητείας του για… 19 ημέρες. Εγώ ήξερα ότι τους ομοφυλόφιλους τους έδιωχναν από τον στρατό, πως είναι δυνατόν να υπηρετήσει την πατρίδα ένας ομοφυλόφιλος; Μου έκανε τρομερή εντύπωση.

Πώς σχολιάζετε την γενικότερη γελοιοποίηση της στρατιωτικής θητείας από τον Κασσελάκη;

Θα έπρεπε ο Α’ ΓΓΕΘΑ να πάρει θέση και να πει ΣΤΟΠ, δεν γελοιοποιείται άλλο το στράτευμα. Κανένας μας δεν έχει το δικαίωμα να εξευτελίζει τις Ένοπλες Δυνάμεις. Πρέπει να λογοδοτήσουν γιατί το επέτρεψαν αυτό. Χάθηκε αυτή η γενναιότητα του νέου που πάει στον στρατό για να υπηρετήσει την Πατρίδα, εφόσον δεν υπάρχει υπουργός, Α’ ΓΕΕΘΑ για να σταματήσει αυτό το κατρακύλισμα. Είναι λυπηρό!

Με αφορμή τον περίπατο Πούτιν στην Ρωσία, πιστεύετε ότι θα έρθει και η δικιά μας ώρα να αναλάβουν πατριώτες τα ηνία της χώρας;

Εγώ είμαι υπέρ του Πούτιν. Ενός ανθρώπου που δίνει τα πάντα για τη Ρωσία και την Ορθοδοξία. Είναι μια χώρα Ορθόδοξη, είναι μια χώρα υπολογίσιμη από τους πάντες, αν θέλεις υποκλίνομαι σε αυτόν τον μέγα ηγέτη. Παλαιότερα είχε και η Ελλάδα έναν Μεταξά, έναν Παπαδόπουλο, έναν Χριστόδουλο. Μορφές που πια τις βλέπουμε στον ύπνο μας. Τους αναζητάμε καιρό, προσπαθούμε να βρούμε κάποιον. Δεν υπάρχει. Αυτός ο ηγέτης θα μείνει στην ιστορία σαν τιμόνι, σαν καθοδηγητής του ρωσικού λαού. Ευτυχώς που υπάρχει η Ρωσία. Γιατί αλλιώς θα είχαμε εκμηδενιστεί. Σε διαβεβαιώνω ότι είναι το αποκούμπι μας. Και μας αγαπούν ιδιαιτέρως, ασχέτως αν ο Μητσοτάκης τα έκανε μούσκεμα. Είμαι υπέρ του Πούτιν γιατί καθοδηγεί με μελέτη, με προσήλωση, με πίστη τον λαό του.

Και για να κλείσουμε με μια επετειακή ερώτηση, πόσο σημαντική θεωρείτε την προσπάθεια με τις πολλές δυσκολίες του Βασίλη Τσικάρα με τις ταινίες για το 1821 και όχι μόνο;

Δεν έχω από το να τον χειροκροτήσω. Δεν έχω από το να τον γλυκοφιλήσω και να του πω κουράγιο φίλε μου. Σε ευχαριστούμε. Ένα πολύ μεγάλο μπράβο. Υπάρχει και άλλοι αγαπητοί αναγνώστες. Υπάρχει ένας – που δεν ζει ασφαλώς – ο Σπύρος Ματσούκας, που στις 29 Μαρτίου θα αφιερώσουμε την ποίησή του στον Σύλλογο Καλών Τεχνών Γενναδίου 8, που θα απαγγείλω τα ποιήματά του. Αυτός έδωσε ολόκληρη τη ζωή του για την Πατρίδα. Πήγαινε από χωριό σε χωριό και δίδασκε την ιστορία της Ελλάδας. Τον επικήδειό του τον έγραψε ο Κωστής Παλαμάς. Οι νέοι μας δεν τον γνωρίζουν. Γι’ αυτό είναι σημαντικό αυτό που κάνουμε εμείς και ο Βασίλης Τσικάρας. Τον συγχαίρω ξανά. Καλώ τους νέους να έρθουν στις 29 Μαρτίου στις 6 το απόγευμα στον Σύλλογο λογοτεχνών Γενναδίου 8 για να ακούσουν τα ποιήματά του.

Αγαπητέ συνεργάτη περνάμε τις δυσκολότερες ώρες από συστάσεως του ελληνικού κράτους. Θέλουμε μια 25^η Μαρτίου ακόμα για να συνέλθει αυτός ο τόπος. Για να έρθει η Ελευθερία και η ευτυχία στον τόπο μας!