ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΕΙΤΕ ΕΔΩ
Στις 8 Φεβρουαρίου 1981 το γήπεδο Γεώργιος Καραϊσκάκης «βάφτηκε» με αίμα, έπειτα από τη λήξη του αγώνα Ολυμπιακού – ΑΕΚ.
21 ζωές «έφυγαν» στα σκαλιά της Θύρας 7, στη μεγαλύτερη τραγωδία στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Η ένταση του πανηγυρισμού μετατράπηκε σε τρόμο και ο τρόμος έγινε τραγωδία.
Κανείς δεν φανταζόταν ότι αυτή θα ήταν και η τελευταία φορά που θα έβλεπαν την αγαπημένη τους ομάδα.
Η μέρα του αγώνα
Ήταν ένα ηλιόλουστο μεσημέρι της 8ης Φεβρουαρίου, 1981. Η ανυπομονησία για το μεγάλο ντέρμπι ήταν διάχυτη με τα συνθήματα των οπαδών να έχουν κατακλύσει τον γήπεδο.
Λίγο μετά θα βαφόταν με αίμα.
Το απόγευμα εκείνης της μέρας, ο αγώνας λήγει με 6-0 υπέρ των ερυθρόλευκων και στο γήπεδο επικρατεί το κλίμα της νίκης και του ενθουσιασμού.
Τα συνθήματα διαδέχονται το ένα το άλλο και οι παρευρισκόμενοι βαδίζουν προς την έξοδο, ώστε να γιορτάσουν όλοι μαζί στη Θύρα 1 κοντά στους παίκτες της ομάδας τους που μόλις είχαν πετύχει έναν θρίαμβο.
Μέσα σε πανηγυρισμούς, πολλοί φίλαθλοι έτρεξαν λίγα λεπτά πριν από τη λήξη του αγώνα να βγουν από τη Θύρα 7, δημιουργώντας συνωστισμό ενώ η πόρτα ήταν κλειστή.
Κάποιοι από τους φιλάθλους έπεσαν στα σκαλιά της θύρας με αποτέλεσμα το πλήθος που συνέρρεε προς την έξοδο να τους ποδοπατήσει και να οδηγήσει κάποιους στον θάνατο. Οι θεατές πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλο καθώς κατεβαίνουν.
Επικρατεί συνωστισμός και ασφυξία. Ο απολογισμός είναι 21 νεκροί και 53 τραυματίες.
