ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΕΙΤΕ ΕΔΩ
Ραγδαία αύξηση παρουσιάζουν οι πωλήσεις όπλων στο Ισραήλ, μετά την αιματηρή επίθεση της Χαμάς, την 7η Οκτωβρίου.
Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου είχε υποσχεθεί να απλοποιήσει τη διαδικασία απόκτησης ενός όπλου, πριν ακόμη «ξεσπάσουν» οι εμπόλεμες συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή. Ωστόσο, τις τελευταίες ημέρες, οι αιτήσεις για ένα όπλο έχουν ξεπεράσει τις 200.000.
Ο Αβδιάτ, ένας Ισραηλινός πολίτης, κυκλοφορεί όλη την ημέρα οπλισμένος. Στο ένα χέρι κρατά ένα Μ16 και στο άλλο, τον καφέ του αναφέρει στο MEGA.
«Το όπλο είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ, αλλά και πάρα πολύ επικίνδυνο. Όμως, στην πραγματικότητα νιώθουμε τον αντισημιτισμό γύρω μας, όλον τον χρόνο. Τώρα, έχουμε πόλεμο. Οπότε το νιώθεις ακόμη περισσότερο. Δεν έχουμε επιλογή. Η Χαμάς έκλεψε παιδιά, ανθρώπους και πρέπει να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας», τόνισε.
Μέχρι την 7η Οκτωβρίου, για να γίνει αποδεκτή μία αίτηση οπλοφορίας, χρειαζόταν ακόμη κι ένας χρόνος. Μετά την εισβολή της Χαμάς στα ισραηλινά εδάφη, αρκούν ακόμη και μερικές ημέρες για να προμηθευθεί κάποιος άδεια. Όσοι πιάνουν για πρώτη φορά στη ζωή τους όπλο, πηγαίνουν σε ειδικά κέντρα εκπαίδευσης, για να μάθουν να τα χρησιμοποιούν.
«Τα όπλα δεν είναι η λύση»
Σε μία χώρα που βρίσκεται σε πόλεμο και κανείς δεν μπορεί να αισθάνεται ασφαλής, υπάρχουν και εκείνοι που πηγαίνουν κόντρα στο ρεύμα. Η Σάμα και ο Ντάνιελ έχασαν φίλους τους, στο «αιματοβαμμένο» πάρτι. Οι ίδιοι δεν πιστεύουν πως ένα όπλο θα τους προστατεύσει.
«Πρώτον, πρέπει να ξέρεις να το χρησιμοποιείς (όπλο). Δεύτερον, αν θυμάστε την 7η Οκτωβρίου, ο κόσμος κρατούσε όπλο, οι στρατιώτες είχαν όπλα. Ωστόσο, σκοτώθηκαν επειδή τούς επιτέθηκαν», ανέφερε ο Ντάνιελ.
«Οι φίλοι μας είναι στον στρατό τώρα. Ακόμα υπάρχουν 240 όμηροι που δεν μπορούμε να ξεχάσουμε. Κάθε μέρα στρατιώτες πεθαίνουν και είναι σκληρό και τρομακτικό», είπε η Σάμα.
Ο Όφρικ ζούσε σε ένα από τα κιμπούτς δίπλα στην Λωρίδα της Γάζας. Την ημέρα της επίθεσης, έμεινε κλειδωμένος με την κοπέλα του, στο δωμάτιο ασφαλείας. Βγήκαν έπειτα από δεκαεννέα ώρες, μόνο όταν σταμάτησαν οι πυροβολισμοί. Πλέον, δεν νιώθει ασφαλής ούτε στο σπίτι. Τα όπλα, όμως, δεν είναι η λύση, όπως επισημαίνει.
«Υπηρέτησα για τρία χρόνια στον στρατό, το 2014. Από τότε, έχω αφιερωθεί στην ειρήνη. Οι γονείς μου πάντα μού έλεγαν ότι η ειρήνη είναι ο μόνος τρόπος για να ζεις», υπογραμμίζει.
