Τα κόμματα αποφεύγουν επιμελώς να αναφερθούν σε μία θλιβερή μεγάλη αλήθεια. Προβάλλουν τα προγράμματά τους, διαβεβαιώνοντας τους ψηφοφόρους ότι αυτά τα προγράμματα, είναι «σωτήρια» και «φιλολαϊκά»! Κάθε πολιτικός σχηματισμός, ισχυρίζεται, ότι το δικό του πρόγραμμα υπερέχει των άλλων. Και για να πείσει, τονίζει ότι το πρόγραμμα είναι κοστολογημένο… Τι σημαίνει αυτό; Ότι τα προγράμματα έχουν υποβληθεί σε μία αρμόδια υπηρεσία, η οποία κρίνει εάν τα χρήματα που θα δαπανηθούν σε διαφόρους τομείς, τυγχάνουν της εγκρίσεως των ξένων τραπεζιτών των Βρυξελλών.

Διότι η αλήθεια που αποκρύπτεται, είναι ότι η Ελλάδα δεν είναι πλέον ανεξάρτητο κράτος, αλλά βρίσκεται υπό την κηδεμονία των ξένων οικονομικών παραγόντων, που εδρεύουν στις Βρυξέλλες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν είναι τίποτε άλλο, από την δικτατορία του διεθνούς καπιταλισμού, που μέσω του ενιαίου νομίσματος, ελέγχει απόλυτα όχι μόνο την οικονομική, αλλά και την πολιτική ζωή κάθε χώρας. Το γεγονός αυτό, δεν τολμούν να το θίξουν τα κόμματα. Σιωπηλά το αποδέχονται, το θεωρούν δεδομένο, και για να τυγχάνουν της ευνοίας των ξένων αποικιοκρατών, σκορπούν αφειδώς υποσχέσεις στους πολίτες, αλλά με την προϋπόθεση, ότι κάθε διαχείριση πρέπει να έχει την συγκατάθεση τού Ιερατείου των Βρυξελλών.

Άλλωστε, ο κ. Στουρνάρας, τοποτηρητής του τραπεζικού συστήματος, εγκαίρως το εδήλωσε καθαρά: Τα κόμματα δεν πρόκειται να εφαρμόσουν οικονομική πολιτική, που θα ξεφεύγει από την ξένη επιτήρηση. Ουσιαστικά, είπε στους αρχηγούς: «Λέτε ψέματα στους ψηφοφόρους σας…»! Ούτε, η «Δεξιά», ούτε η «Αριστερά», ούτε ο οποιοσδήποτε «μεσαίος» χώρος Κέντρου, δεν είχε το σθένος να πει την αλήθεια. Πρόσφατα, Μητσοτάκης, Τσίπρας και Ανδρουλάκης, με τις δηλώσεις των, έκαναν συναγωνισμό, ποιανού το πρόγραμμα είναι κοστολογημένο. Εμμέσως, πλην σαφώς είπαν, ότι δεν ξεφεύγουν από το συρματόπλεγμα όπου τους έχουν εγκλωβίσει οι ξένοι πάτρωνες. Ακόμα και το ΚΚΕ μετράει τα λόγια του, και έξω από μία γενικόλογη τετριμμένη συνθηματολογία, δεν προχωρά περισσότερο, ζητώντας μόνο «ενίσχυση» των παραδοσιακών κομμουνιστών, που βρίσκονται σε συνεχές πολιτικό πένθος.

Το έχουμε ξαναγράψει, ότι αυτή η πλειοψηφία που έλαβε η Νέα Δημοκρατία, δεν συνέβη επειδή οι ψηφοφόροι ερωτεύθηκαν ξαφνικά τον Μητσοτάκη. Οι εκτός Νέας Δημοκρατίας, απλά οργίσθηκαν από τα ψέματα του ΣΥΡΙΖΑ και την υποκριτική «αριστερή» φρασεολογία του, και θέλησαν να τον τιμωρήσουν ψηφίζοντας τον βασικό του αντίπαλο, δηλαδή την Νέα Δημοκρατία. Η εικόνα που παρουσιάζει τώρα ο Αλέξης Τσίπρας, είναι η εικόνα ενός ανθρώπου που τα έχει χαμένα, και δεν μπορεί να εξηγήσει, αλλά ούτε και να δικαιολογήσει την πανωλεθρία του.

Ήταν για γέλια, το «στιγμιότυπο» που μετέδωσαν τα κανάλια από μία επίσκεψη τού Τσίπρα σ’ έναν μαγαζάτορα, όπου του έθεσε το ερώτημα: «Εσείς, πού αποδίδετε αυτή την άνοδο τής Νέας Δημοκρατίας»; Και ο αγαθός μαγαζάτορας τού απάντησε: «Έλα ντε…»! Πριν από χρόνια, ο Τζιάνι Πιτέλα, πρώτος αντιπρόεδρος τού Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου – καταγόμενος από την Νότιο Ιταλία – είχε προβεί σε μία συγκλονιστική δήλωση: «Η έλλειψη, η απουσία της πολιτικής ή η κακή πολιτική, οδηγούν τους «τεχνοκράτες» ή τους «χρηματοοικονομικοκράτες» να διαχειρίζονται τις ζωές των ανθρώπων. Δύο καταστάσεις, που δεν έχουν τίποτα κοινό με τις δημοκρατικές διαδικασίες, και την ίδια την ουσία της Δημοκρατίας».

Κανένα κόμμα δεν τόλμησε να πει ποτέ, ότι μία πολυεθνική νομική εταιρία, με «γνωστό» παρελθόν για τον ελληνισμό, το 2011 συνέταξε το Μνημόνιο και την Δανειακή Σύμβαση με την τρόϊκα. Η «SLAUGHTER AND ΜΑΥ» του Λονδίνου, ανέλαβε την εκπροσώπηση τού Ελληνικού Δημοσίου στις διαπραγματεύσεις, μόλις μία ημέρα πριν την υπογραφή της επαχθούς συμφωνίας. Ήταν η ίδια νομική εταιρία, που επεξεργάσθηκε το νομικό σκέλος τού επονείδιστου Σχεδίου Ανάν…. Υπάρχει τεράστιο παρασκήνιο πολλών πλευρών, που θα προκαλέσει σοκ εάν έλθει στο φως της δημοσιότητας. Τα κόμματα έχουν απωλέσει την εκτίμηση των πολιτών, διότι επιμένουν να κρύβουν τα όσα συμβαίνουν μέσα στην ευρωπαϊκή σκλαβιά.

Θέματα δανείων και πτωχεύσεων, εξ αιτίας της ξένης κηδεμονίας, καλύπτονται με σιωπή τάφου. Η μαντάμ Μέρκελ, από τον καιρό της παντοδυναμίας της, δεν έκρυβε ότι το όνειρό της, είναι μία γερμανική Ευρώπη! Θιασιώτες αυτής της πολιτικής, είναι οι αδελφοί Σημίτη. Πώς θέλει, λοιπόν, σήμερα ο Νίκος Ανδρουλάκης να γίνει πιστευτός από τους οπαδούς του, όταν δεν τολμά να διαγράψει τον Κώστα Σημίτη, αλλά και τον θιασώτη της αμερικανικής πολιτικής Γιωργάκη Παπανδρέου, ο οποίος είχε υπονομεύσει παλαιότερα συμφωνία Καραμανλή – Ρωσίας, για θέματα ενέργειας. Η Ουάσιγκτον είχε εξοργισθεί, και μεθόδευσε την ανατροπή του Κώστα Καραμανλή. Οι πολιτικοί μας, αποδεικνύεται ότι πρωτίστως ενδιαφέρονται για την αναρρίχησή τους στην εξουσία. Και χάριν αυτής της φιλοδοξίας, δεν θέλουν να έρχονται σε σύγκρουση με τους ευρωπαίους κηδεμόνες μας, που μετέβαλαν την Ελλάδα σε αποικία τους. Έτσι, τα κόμματα προσπαθούν απεγνωσμένα να περιορίσουν τις υποσχέσεις τους σε απραγματοποίητες αυξήσεις και άλλες παροχές.

Μέσα σ’ αυτό το θλιβερό σκηνικό, διεξάγεται μία κονταρομαχία μεταξύ κυρίως Νέας Δημοκρατίας, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ, που αφήνει δύσπιστους και άκρως επιφυλακτικούς τους ψηφοφόρους. Επαναλαμβάνουμε για το ΠΑΣΟΚ, ότι δεν πρόκειται να πείσει, εφ’ όσον εξακολουθεί να σέρνει μαζί του τα «βαρίδια» των Σημίτη και Γιωργάκη. Από τους χειρότερους πρωθυπουργούς που πέρασαν απ’ αυτόν τον τόπο, τραβούν στον βυθό τον νεόκοπο αρχηγό του πράσινου ήλιου που ξεθώριασε. Αλλά και ο Τσίπρας, ξεπερνά τον βαρώνο Μυγχάουζεν, όταν εξακολουθεί να ισχυρίζεται ότι εκπροσωπεί την… «Αριστερά»! Μία «Αριστερά», δέσμια στο άρμα τού Καπιταλισμού.

Μόλις κλείσουν οι κάλπες, οι πολίτες θα νιώσουν πάλι το πικρό αίσθημα της απογοήτευσης και απόγνωσης, καθώς δεν πρόκειται να λυθεί κανένα ουσιαστικό πρόβλημα. Εφ’ όσον δεν κάνει κανείς σκέψεις και προσπάθειες για αποτίναξη της νέας Κατοχής, τίποτε δεν πρόκειται να διαφοροποιηθεί. Η Νέα Δημοκρατία θα έχει την αλαζονεία του νικητού, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, θα αλληλοκατηγορούνται για το ποιος δεν δέχθηκε συνεργασία των λεγόμενων «προοδευτικών» δυνάμεων! Καθένας θα προσπαθεί να επιρρίψει τις ευθύνες στον άλλον. Και η Ιστορία θα ξαναρχίσει από την αρχή, ενώ μεγάλοι εθνικοί κίνδυνοι προβάλλουν στον ορίζοντα. Ο σουλτάνος Ερντογάν που επέπλευσε στις εκλογές της Τουρκίας, αφήνει στην άκρη την υποκριτική «μετριοπάθεια» και επανέρχεται πιο προκλητικός, απειλώντας τον Ελληνισμό, δηλαδή την Ελλάδα και την Κύπρο.

Τουλάχιστον τα κόμματα εδώ, ας προσπαθήσουν να βρουν μία συνισταμένη μπροστά στους αμετανόητους εχθρούς που θα προβάλλουν πάλι παράλογες αξιώσεις…