ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΕΙΤΕ ΕΔΩ
Πριν από περίπου μία εβδομάδα η κυβέρνηση της Ιταλίας έφερε στην Βουλή νομοσχέδιο που απαγορεύει την παραγωγή και τη χρήση τροφίμων και ζωοτροφών που καλλιεργούνται σε εργαστήρια.
Σύμφωνα με τον υπουργό Γεωργίας της χώρας, στόχος είναι η προστασία της αγροτοδιατροφικής κληρονομιάς της χώρας, η πραγματικότητα όμως είναι ότι η Ιταλία, υπό την διακυβέρνηση Μελόνι παίρνει σαφή στάση σε ένα από τα πιο «καυτά» ζητήματα σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό της μετάβασης από την φυσική ζωική και αγροτική παραγωγή στην «βιομηχανοποιημένη» της έκδοση, μέσω της παραγωγής συνθετικών τροφών, από λίγες πολυεθνικές εταιρείες οι οποίες πλέον θα ελέγχουν όλο το στάδιο παραγωγής και διανομής τροφίμων σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού της γης. Μια επιλογή που κατά κάποιους επιβάλλεται από οργανισμούς όπως το «Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ» του Νταβός και του γνωστού Κλάους Σβαμπ.
Εάν η πρόταση εγκριθεί από το κοινοβούλιο, η ιταλική βιομηχανία δεν θα επιτρέπεται να παράγει τρόφιμα ή ζωοτροφές «από καλλιέργειες κυττάρων ή ιστούς που προέρχονται από σπονδυλωτά ζώα», αναφέρεται στο νομοσχέδιο. «Τα προϊόντα εργαστηρίου κατά τη γνώμη μας δεν εγγυώνται την ποιότητα, την ευημερία και την προστασία του πολιτισμού μας, της παράδοσής μας», δήλωσε ο υπουργός Φραντσέσκο Λολομπρίτζιντα, που ανήκει στο κόμμα «Αδέλφια της Ιταλίας».
Οι προθέσεις της κυβέρνησης Μελόνι, είχαν διαφανεί από νωρίς, με την μετονομασία του Υπουργείου Γεωργίας σε «υπουργείο Γεωργίας και Διατροφικής Κυριαρχίας». Γεγονός που δείχνει ότι η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται το «παιχνίδι» που παίζεται στις πλάτες των εθνών-κρατών της Ευρώπης.
Σύμφωνα με τις νέες διατάξεις, σε όποιον παραβαίνει τον νέο νόμο μπορεί να επιβληθεί πρόστιμο έως 60.000 ευρώ, χάνοντας το δικαίωμα δημόσιας χρηματοδότησης έως και τρία χρόνια. Τα εργοστάσια όπου σημειώνονται παραβιάσεις μπορούν να κλείσουν.
Με την απόφαση Μελόνι συμφωνεί μεγάλο ποσοστό των Ιταλών πολιτών, καθώς σύμφωνα με εξειδικευμένα μέσα που πραγματοποίησαν έρευνες, το 84% στηρίζει την συγκεκριμένη πρωτοβουλία.
Όπως είναι φυσικό όμως υπάρχει πλήθος αντιδράσεων. Όχι από Ιταλούς πολίτες και παραγωγούς, αλλά από κάθε είδος «Ευρωπαϊκών Αρχών», «Ινστιτούτων» και γνωστών κύκλων.
«Η ψήφιση ενός τέτοιου νόμου θα έκλεινε τις οικονομικές δυνατότητες αυτού του εκκολαπτόμενου πεδίου στην Ιταλία, εμποδίζοντας την επιστημονική πρόοδο και τις προσπάθειες μετριασμού του κλίματος», δήλωσε η Alice Ravenscroft, επικεφαλής στο Good Food Institute Europe. Δηλώσεις είχαμε και από «φιλοζωϊκές οργανώσεις» οι οποίες υποστηρίζουν την εμπορία συνθετικού κρέατος, διότι είναι μια «ηθική επιλογή» καθώς δεν βλάπτει την καλή διαβίωση των ζώων και την … περιβαλλοντική βιωσιμότητα, καθώς δεν… σφάζονται ζώα.
Στην πράξη έχουμε μια ακόμη παραλλαγή της γνωστής ιστορίας, όπου κάθε είδους «περίεργες οργανώσεις» υπηρετούν μια συγκεκριμένη ατζέντα προκειμένου να επιβάλλουν τους σκοπούς της «Νέας Τάξης».
Είναι οι ίδιες πολυεθνικές εταιρείες και οργανισμοί που πιέζοντας δήθεν για την «προστασία του περιβάλλοντος» οδηγούν ολόκληρους κλάδους παραγωγών στην καταστροφή, προκειμένου η δική τους παραγωγή να είναι η μοναδική «εναλλακτική». Το τι συνέβη το περασμένο διάστημα στην Ολλανδία, όπου οι κυβερνητικές παρεμβάσεις είχαν ως διακηρυγμένο στόχο να αναγκάσουν κτηνοτρόφους και γεωργούς να αλλάξουν επάγγελμα είναι γνωστό.
Εάν η παραγωγή συνθετικού κρέατος και αλεύρων από έντομα προχωρήσει, είναι δεδομένο ότι στα επόμενα χρόνια θα οδηγήσει το μεγαλύτερο ποσοστό των παραγωγών τροφίμων τόσο στην Ευρώπη όσο και στο εξωτερικό στην χρεοκοπία. Και η επόμενη ημέρα δεν θα είναι καθόλου όμορφη. Εκατομμύρια Ευρωπαίων θα εξαρτώνται για την διατροφή τους από ένα κλειστό «κλαμπ» εταιρειών οι οποίες θα μπορούν να αποφασίζουν για τα πάντα. Από το πιο απλό, δηλαδή το ποιες ακριβώς θα είναι οι προϋποθέσεις για να θεωρηθεί ως «ασφαλές» ένα τρόφιμο, μέχρι ίσως και το τι ποσότητα τροφίμων θα πηγαίνει σε ποια χώρα. Σας θυμίζει λίγο από το τι συνέβη με τα εμβόλια για τον Covid και το πώς λειτούργησε η αγορά των υγειονομικών αγαθών το πρώτο διάστημα; Κάπως έτσι αλλά σε μια μόνιμη κατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι οι καταναλωτές δε θα μπορούν να έχουν όχι έλεγχο αλλά ούτε καν εναλλακτικές στην διατροφή τους και δεν θα μπορούν να επιλέξουν με βάση την προέλευση των τροφίμων που καταναλώνουν.
Ακόμη και εάν κανείς ξεπεράσει τις επιφυλάξεις της Ιταλικής κυβέρνησης που έχουν να κάνουν τόσο με την διατήρηση της παραδοσιακής ιταλικής κουζίνας όσο και με ζητήματα υγείας (εδώ υπάρχουν πολλά ερωτήματα, καθώς στα εργαστηριακά προϊόντα θα μπορούν με άνεση να προστίθενται υψηλά επίπεδα αλατιού, ζάχαρης και προσθέτων προκειμένου να βελτιωθεί η γεύση και υφή τους) ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι η απόλυτη εξάρτηση μεγάλων ποσοστών του πληθυσμού από έναν πολύ μικρό αριθμό εταιρειών. Φυσικά κάποιοι, στις ελίτ, θα έχουν πρόσβαση σε φυσικά τρόφιμα, αλλά η τιμή τους που θα έχει εκτιναχθεί, θα τα κάνει απλησίαστα για τον απλό πολίτη.
Η αλήθεια είναι ότι η απαγόρευση του συνθετικού κρέατος, που επιβάλλει η Ιταλία, αποτελεί ένα σημαντικό μέτρο άμυνας απέναντι σε αυτή την ατζέντα των εταιρειών που θέλουν να ελέγξουν πλήρως την παραγωγή τροφίμων και να αποκτήσουν έτσι πλήρη έλεγχο επί του πληθυσμού.
Με την απαγόρευση του συνθετικού κρέατος, η Ιταλία δεν έκανε μόνον ένα βήμα προς τη διατήρηση της μοναδικής μαγειρικής της παράδοσης και την προστασία των πολιτών της από πιθανούς κινδύνους για την υγεία, αλλά και για την διατήρηση της αυτάρκειας και της αυτονομίας της. Ταυτόχρονα «εκθέτει» όσες κυβερνήσεις, δέσμιες συγκεκριμένων συμφερόντων και «Παγκόσμιων Φόρουμ», οδηγούν τους λαούς τους σε καθεστώς αποικίας.
