Είναι ο Σι Τζινπίνγκ ο νέος Μάο Τσε Τουνγκ της Κίνας;

| Συνωμοσία

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΕΙΤΕ ΕΔΩ

ΣΤΕΙΛΤΕ ΜΗΝΥΜΑ
Με τον Σι να αυτοχαρακτηρίζεται ως Μάο του 21ου αιώνα, η Κίνα κινδυνεύει με «αυθαίρετη διακυβέρνηση».

Η...απεραντοσύνη είναι ένα καθοριστικό χαρακτηριστικό του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος (ΚΚΚ).

Έχει περισσότερα από 96 εκατομμύρια μέλη και ο επίσημος κατάλογος ηρώων - μαρτύρων του κόμματος μετράει δύο εκατομμύρια ονόματα.

Μέσα στην επεκτατικότητα της πολιτικής δομής του ΚΚΚ, λίγοι μόνο έχουν ολοκληρώσει τη μακρά πορεία προς τα ανώτερα κλιμάκια του κόμματος.

Και μεταξύ αυτών που έχουν φτάσει στις κορυφές της ιεραρχίας του κόμματος, μόλις τέσσερα ονόματα έχουν χριστεί ως «πυρήνας» ηγέτες του κόμματος: Μάο Τσε Τουνγκ, Ντενγκ Σιαοπίνγκ, Τζιανγκ Ζεμίν και η πιο πρόσφατη προσθήκη, ο Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ.

Μερικοί επίσης υποστηρίζουν ότι μόνο ο Μάο, ο Ντενγκ και ο Σι αξίζουν να θεωρούνται ως πραγματικά «μεγάλοι» ηγέτες, καθώς η θέση του «πυρήνα» του Τζιανγκ κληροδοτήθηκε αντί να κερδίσει.

Η η εκδήλωση αυτής της εβδομάδας στη Μεγάλη Αίθουσα του Λαού στο Πεκίνο δεν αφορά μόνο τον διορισμό του Σι προέδρου για μια άνευ προηγουμένου τρίτη θητεία, αλλά και την αναγνώρισή του ως τον ισχυρότερο ηγέτη του κόμματος από τον Μάο, ο οποίος κυβέρνησε για 27 χρόνια μέχρι τον θάνατό του το 1976.

Δεν υπάρχει σχεδόν καμία αντιπολίτευση – έλεγχοι και ισορροπίες – στην ηγεσία του κόμματος πια, σύμφωνα με αναλυτές.

Αν και ο τίτλος μπορεί να ακούγεται σκοτεινός, η αναγνώριση του Σι από το κόμμα ως ηγέτη του «πυρήνα» είναι μαρτυρία για τις «βαθιές» σχέσεις του με τα σημερινά μέλη του κόμματος, τους βετεράνους του κόμματος και τον ισχυρό στρατό.

Όταν καθιερωθεί ο πυρήνας - ηγέτης, είναι πολύ δύσκολο για κάθε είδους δυνάμεις στην ηγεσία του κόμματος να συγκρατήσουν την εξουσία του πυρήνα - ηγέτη μόλις εδραιωθεί η θέση του.

Ο Μάο, ο Ντενγκ και ο Σι πέτυχαν το «πυρηνικό» ηγετικό τους καθεστώς μέσω της αναγνώρισης από τα μέλη του κόμματος ότι είχαν γίνει κεντρικοί για τη λειτουργία του κόμματος και, κατ' επέκταση, για τη μοίρα της Κίνας και του λαού της.

Ο Σι θα διοριστεί αναμφίβολα πρόεδρος για τρίτη θητεία και αυτή τη φορά «είναι πολύ πιο δυνατός, πολύ πιο ισχυρός».

Και εδώ βρίσκεται ο κίνδυνος για τον πιο κυρίαρχο ηγέτη της Κίνας εδώ και δεκαετίες.

Κανείς δεν τολμάει να αμφισβητήσει ή να επικρίνει τον Σι, εξηγούν αναλυτές, περιγράφοντας μια ατμόσφαιρα στο κόμμα που έχει γίνει τόσο εσωτερικά αστυνομευμένη προς υποστήριξη του Σι που θα μπορούσε να «δημιουργήσει αυτό που ονομάζουμε αυθαίρετη διακυβέρνηση».

Καθώς ο Σιi προχωρά στην τρίτη θητεία του και περιβάλλεται από νεότερες, προσεκτικά επιλεγμένες ομάδες πιστών αξιωματούχων, αυτή η σιωπή θα μεγαλώσει, καθώς κανένας από αυτούς δεν θα τολμήσει να αμφισβητήσει τον άνθρωπο που γνωρίζουν ότι είναι υπεύθυνος για τις θέσεις τους.

«Ο Μάο έκανε ένα λάθος στο μεγάλο άλμα προς τα εμπρός. Κανείς δεν μπορούσε να τον πείσει. Κανείς δεν μπόρεσε να τον αμφισβητήσει εκείνη τη στιγμή».

Ο «νέος» Μάο

Ο Μάο οδήγησε τους κομμουνιστές στη νίκη στον εμφύλιο πόλεμο το 1949 και θεωρείται ο βασικός ηγέτης της «πρώτης γενιάς» του κόμματος. Ένα γιγάντιο πορτρέτο του Μάο ντυμένο με το χαρακτηριστικό κοστούμι του κρέμεται ακόμα πάνω από την Πύλη Τιενανμέν στην καρδιά του Πεκίνου.

Ο Μάο, γνωστός ως ο Μεγάλος Τιμονιέρης, δεν έκανε τίποτα λιγότερο από το να «αναδιαμόρφωσε» την Κίνα.

Στον «Πυρήνα» το κόμματος, ο Μάο ήταν ένας οραματιστής, ένας επαναστάτης, και για τους πιο κοντινούς του, ένας παντοδύναμος «αυτοκράτορας» του οποίου κάθε λέξη «υπακούεται πάντα, ακόμη κι όταν ανέλαβε πρωτοβουλίες βαθιά καταστροφικές για ατομικά, οργανωτικά και εθνικά συμφέροντα».

Ο Μάο έγινε ο «αναμφισβήτητος ηγέτης σχεδόν του ενός τέταρτου της ανθρωπότητας» και κατείχε δύναμη συγκρίσιμη μόνο με τους ισχυρότερους Κινέζους αυτοκράτορες

Σε μια μόνο γενιά υπό τον Μάο,  η Κίνα υπέστη αλλαγές που χρειάστηκαν αιώνες για να επιτύχουν στη Δύση, κάνοντας το «Μεγάλο Άλμα» από μια φεουδαρχική κοινωνία που είχε αφεθεί σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητη για αιώνες, σε ένα σοσιαλιστικό κράτος και υπό τον εκφοβισμό. Παράλληλα λεηλατήθηκε από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις μέχρι να γίνει η ίδια Μεγάλη Δύναμη με ατομικές βόμβες και μια έδρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Όμως, ο Μάο ήταν ένας «ελαττωματικός κολοσσός» που έφερε το ΚΚΚ στην εξουσία, αλλά και εξαπέλυσε αιματηρές εκκαθαρίσεις και καταστροφικές γεωργικές και οικονομικές πολιτικές.

Η διακυβέρνηση του Μάο φαίνεται να προκάλεσε το θάνατο περισσότερων δικών του ανθρώπων από οποιονδήποτε άλλο ηγέτη στην ιστορία.

Στον απόηχο της εποχής του Μάο, η Κίνα ήταν έτοιμη να κάνει μια νέα αρχή και το ίδιο και μερικά από τα ηγετικά στελέχη του κόμματος. Είχαν χορτάσει την επανάσταση και ήθελαν σταθερότητα και ευημερία.

Μετά από αποτυχημένα πειράματα ολόκληρη η ηγεσία, συμπεριλαμβανομένων των εν ενεργεία και των συνταξιούχων ηγετών, αναζητούσε τον ισχυρό ηγέτη. Και, όπως ο Μάο, θα λειτουργούσε και θα δούλευε σαν πατριάρχης», είπε.

Ήταν ο Σι που εμφανίστηκε για να καλύψει αυτόν τον ρόλο.

Η εκστρατεία του Σι για την καταπολέμηση της διαφθοράς συνεχίζεται ακόμη μια δεκαετία μετά την έναρξή της και περισσότεροι από 1,5 εκατομμύριο αξιωματούχοι έχουν αντιμετωπίσει τιμωρία για τα παραπτώματα τους. Το επίκεντρο των ερευνών έχει επίσης πιέσει κυρίως τους πολιτικούς αντιπάλους του Σι, γεγονός που έχει προωθήσει περαιτέρω την εξουσία του Κινέζου προέδρου. 

Η προσπάθεια να ξεριζωθούν οι «τίγρεις και οι μύγες» - οι υψηλόβαθμοι και βαθμοφόροι αξιωματούχοι που είναι ένοχοι για διαφθορά - έχει κερδίσει την υποστήριξη του κοινού όπως αυτή που το κόμμα σπάνια έχει δει.

Στο οικονομικό μέτωπο, ο Σι ξεκίνησε την Πρωτοβουλία Δρόμος του Μεταξιού- την παγκόσμια στρατηγική ανάπτυξης υποδομών της Κίνας. Το Πεκίνο να επενδύει σε σχεδόν 150 χώρες (ανάμεσα τους και η Ελλάδα), με έργα που συνδέουν την Κεντρική Ασία με τη Νότια Ασία, τη Νοτιοανατολική Ασία και μέχρι την Αφρική.

Συχνά παραβλέπεται στα επιτεύγματα του Σι η εκστρατεία του για την εξάλειψη της ακραίας φτώχειας. Η απομάκρυνση περίπου 60 εκατομμυρίων ανθρώπων από την ακραία φτώχεια κατά τη διάρκεια των 10 χρόνων στην εξουσία έχει επίσης προσθέσει βαρύτητα στη δημόσια υποστήριξή του.
TAGS: Κίνα