x 
Καλάθι - 0,00 €

Καλάθι

Το καλάθι σας είναι άδειο.

Ελεύθερη Ώρα

Φέτσης και Πρασινοφρουροί…

Γράφει ο ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ

Όταν ήλθε η Μεταπολίτευση κι έγινε πρωθυπουργός ο Κων. Καραμανλής, οι υπηρεσίες της ΚΥΠ ήσαν στελεχωμένες με ανθρώπους του Ιωαννιδικού καθεστώτος, που δυσφορούσαν απροκάλυπτα για την μεταβολή της πολιτικής ζωής. Στο μεταξύ, η κατάσταση με την Τουρκία ήταν εξαιρετικά τεταμένη. Η ΚΥΠ επί δικτατορικού καθεστώτος τού Ιωαννίδη, είχε διαδραματίσει σκοτεινό ρόλο στο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου. Εκείνο τον καιρό, κυκλοφορούσαν από την ΚΥΠ κατά διαστήματα πληροφορίες περί συνωμοτικών κινήσεων κατά της νέας κυβερνήσεως. Άλλες είχαν κάποια βάση, κι άλλες αποτελούσαν μυθεύματα. Ο Καραμανλής από τις πρώτες μέρες που ανέλαβε την εξουσία, φρόντισε να αλλάξει την σύνθεση της μυστικής υπηρεσίας.

Αρχές Σεπτεμβρίου του 1974, ο στρατηγός Κων. Φέτσης ανέλαβε την αρχηγία της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Ο Φέτσης υπήρξε μέλος της  μυστικής φιλοβασιλικής οργανώσεως «Ελεύθεροι Έλληνες» επί «Επταετίας». Είχε συλληφθεί για συμμετοχή στο «Κίνημα του Ναυτικού» και παρέμεινε στα κρατητήρια της διαβόητης ΕΣΑ, μέχρι τον Αύγουστο του 1973. Με την αμνηστία που έδωσε τότε ο Γ. Παπαδόπουλος, ο στρατηγός Φέτσης αφέθη ελεύθερος. Στην Ελβετία, είχε πραγματοποιήσει ο στρατηγός μυστική συνάντηση με τον συνάδελφό του Ορέστη Βιδάλη, και τον πρώην υπουργό Σπύρο Θεοτόκη. Βρισκόταν δηλαδή σε συνεχή επαφή, με τους παράγοντες εκείνους, που εστήριζαν τον βασιλέα Κωνσταντίνο.

Μόλις ανέλαβε ο στρατηγός Φέτσης την ηγεσία της ΚΥΠ, αντελήφθη ότι το περιβάλλον μέσα στην υπηρεσία, ήταν απέναντί του, εχθρικό. Ελάχιστα στελέχη ήσαν υπέρ του Καραμανλή. Γραπτές εντολές δεν είχε δώσει ο πρωθυπουργός για την αντιμετώπιση της κατάστασης. Αλλά, γενική πολιτική που είχε χαράξει, ήταν η βαθμιαία εξουδετέρωση των φιλο-Ιωαννιδικών στελεχών. Όπως είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στην «Βραδυνή» ο στρατηγός Κων. Φέτσης, οι Ιωαννιδικοί βλέποντας την σταδιακή αποδυνάμωσή τους, σχεδίασαν δύο φορές την σύλληψη τού Καραμανλή: Την μία στις 2 Οκτωβρίου 1974, και την δεύτερη την ημέρα που θα εκφωνούσε τον προεκλογικό του λόγο, στην Θεσσαλονίκη. Και στις δύο περιπτώσεις, αποφασιστικό ρόλο στην εξουδετέρωση των συνωμοτών, έπαιξε ο στρατηγός Σόλων Γκίκας.

Τους πρώτους δύο μήνες της μεταπολίτευσης, ο Φέτσης κατόρθωσε να τοποθετήσει σε καίριες θέσεις της ΚΥΠ ικανούς αξιωματικούς, όπως τους Μιχοδημητράκη, Αρβανιτάκη, Σταύρακα, Δανδουλάκη, Αποστολάκη, Θεοδωράκη, κ.ά. Τον πιο σημαντικό ρόλο όμως στην εξάρθρωση συνωμοτικών δικτύων, έπαιξε ο Γιάννης Αλεξάκης, ο οποίος αν και ήταν οπαδός του Ανδρέα Παπανδρέου, βοήθησε στην αποτροπή των σχεδίων κατά του Κ. Καραμανλή. Πληροφορίες της ΚΥΠ εκείνη την εποχή, ανέφεραν ότι υπήρχαν προστριβές μεταξύ Ευάγγελου Αβέρωφ και Γ. Ράλλη. Τότε έγιναν διαψεύσεις, αλλά οι διαφωνίες μεταξύ των δύο πολιτικών της παλαιάς ΕΡΕ, θα γίνονταν ορατές αργότερα, όταν θα ανέκυπτε θέμα ηγεσίας στη Νέα Δημοκρατία.

Στα τέλη του 1975, ο Ευάγγελος Αβέρωφ έδωσε μία συγκλονιστική πληροφορία στον Κων. Καραμανλή. Του είπε, ότι είχε δημιουργηθεί ένα κέντρο υποκλοπών, που είχαν οργανώσει ορισμένοι αξιωματικοί της ΚΥΠ, με επικεφαλής τον Αλεξάκη. Από αυτό το κέντρο, παρακολουθούσαν τα τηλέφωνα του Καραμανλή και πολλών Υπουργών. Όμως, αυτές οι πληροφορίες, απεδείχθησαν ατεκμηρίωτες. Δεν πέρασε πολύς χρόνος και ο Ευάγγελος Αβέρωφ ενημέρωσε τον Καραμανλή, ότι ο Αλεξάκης σε συνεργασία με την ομάδα Παναγούλη, επήραν τα αρχεία της ΕΣΑ που βρίσκονταν στην κατοχή του περιβόητου Χατζηζήση. Ορισμένα έγγραφα τού αρχείου, διέρρευσαν στις εφημερίδες. Πολλοί ενοχλήθηκαν και ο Αβέρωφ εζήτησε το «κεφάλι» του Αλεξάκη… Καραμανλής, Ράλλης και ο τότε υφυπουργός Άμυνας, ο Κατσαδήμας, αντέδρασαν, επειδή δεν συμφωνούσε ο στρατηγός Φέτσης. Τελικά, στις αρχές του 1976, ο Αλεξάκης μετατέθηκε σε μονάδα της Φλώρινας, ενώ ο Φέτσης βρισκόταν στο νοσοκομείο με γαστρορραγία.

Το εάν έφθασαν ή όχι τα αρχεία του ΕΑΤ-ΕΣΑ στην ΚΥΠ, καλύφθηκε με μυστήριο. Κανείς δεν ήθελε να μιλήσει ανοιχτά. Όμως, πληροφορίες που σποραδικά εμφανίζονταν στον Τύπο, δημιουργούσαν υποψίες, ότι κάτι γινόταν στο παρασκήνιο. Τότε παραιτήθηκε από την ΚΥΠ, ο στρατηγός Φέτσης. Όταν άφησε το υπεύθυνο αυτό πόστο, είχε την δυνατότητα να μιλήσει πιο ανοιχτά. Και εδήλωσε, ότι η συνωμοσία του Φεβρουαρίου, δεν ήταν καθόλου «κίνημα της πυτζάμας», όπως το χαρακτήρισαν. Και σημαντικό ρόλο στην καταστολή του, έπαιξαν ο Ε. Αβέρωφ και ο στρατηγός Ιω. Ντάβος.

Η περίοδος της διακυβερνήσεως της χώρας από το ΠΑΣΟΚ, άφησε οδυνηρές μνήμες. Για πρώτη φορά σχηματίσθηκε μία «παραεξουσία», εκείνη των «πρασινοφρουρών». Οι «κλαδικές» στελεχωμένες από πρασινοφρουρούς, είχαν μεγαλύτερη δύναμη απ’ εκείνη των υπουργών. Χωρίς σημείωμα της «κλαδικής», δεν μπορούσε να γίνει διορισμός πουθενά. Και η ΚΥΠ βρέθηκε τότε κάτω από την εποπτεία των πρασινοφρουρών. Παρακολουθήσεις τηλεφώνων γίνονταν συστηματικά, αλλά καμιά διαμαρτυρία δεν μπορούσε να τις σταματήσει. Θυμάμαι τον αξέχαστο φίλο και συνάδελφο Δημήτρη Ρίζο, που ασκούσε έντονη πολεμική κατά του ΠΑΣΟΚ, από την εφημερίδα του, τον «Αδέσμευτο». Ο ίδιος μού έλεγε συχνά, ότι η ΚΥΠ παρακολουθούσε τα τηλέφωνά του. Ο σημερινός αρχηγός του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης, ίσως είναι πολύ νέος για να έχει άμεση γνώση τι συνέβαινε με τους πρασινοφρουρούς και τις υποκλοπές των τηλεφώνων στα χρόνια εκείνα.

Σε σύγκριση με παλαιές εποχές, αυτά που καταγγέλλονται σήμερα, είναι… «πταίσματα»! Κι οπωσδήποτε, ωφελούν αποκλειστικά τον Ν. Ανδρουλάκη, αφού τον ανεβάζουν στην επικαιρότητα σε βάρος τού Τσίπρα… Η περίοδος ΠΑΣΟΚ χρειάζεται τόμο για να καταγραφεί ο «βίος και η πολιτεία» του… Η πολεμική μεταξύ Νέας Δημοκρατίας – ΠΑΣΟΚ εκείνα τα χρόνια, ήταν σκληρή. Ο Νίκος Γρυλλάκης που βρέθηκε στο πηδάλιο της  ΚΥΠ, θυμόταν τα παρασκήνια τής ανατροπής της κυβέρνησης Μητσοτάκη το 1993 και την σκευωρία υποκλοπών σε βάρος πλειάδας στελεχών τής Νέας Δημοκρατίας, η οποία προετοίμασε το έδαφος «για την απόδοση τού ΠΑΣΟΚ στην κοινωνία, ως λευκής περιστεράς και την επαναφορά του στην εξουσία…».

Ο  Νίκος Γρυλλάκης έχει γράψει πολλές αναμνήσεις του, από την αντιδικία του με εκείνο που αποκαλούσαν «Σύστημα ΠΑΣΟΚ». Κατήγγειλε μάλιστα πολλούς που «αβαντάρισαν» το κόμμα τού «πράσινου ήλιου», και έβλαψαν τη «Νέα Δημοκρατία», κάτω από την αδράνεια της ηγεσίας της. Οι εσωκομματικές αντιδικίες ήσαν γνωστές στον Γρυλλάκη. Η  ΚΥΠ εγνώριζε τότε τις μεθοδεύσεις του ξένου παράγοντα, ο οποίος δεν έβλεπε με καλό μάτι την σταθερά φιλοσερβική πολιτική τής Νέας Δημοκρατίας. Και απεκάλυψε την πολιτική και δικαστική σκευωρία των υποκλοπών που έστησε εναντίον της ΝΔ για να αποενοχοποιήσει το ΠΑΣΟΚ και να το επαναφέρει στην κυβέρνηση.

Θα χρειαζόταν ολόκληρος τόμος για να περιγραφούν τα περί «νοθεύσεως και κλοπής» καρτελών του ΟΤΕ, τα πραγματικά γεγονότα για την παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου, του γνωστού Τόμπρα και άλλων στο Ειδικό Δικαστήριο για το σκάνδαλο των υποκλοπών. Και ήταν νωπό ακόμα το σκάνδαλο Κοσκωτά, η αγορά του αιώνα με τον Λούβαρη, κλπ.. Αλλά, θα συνεχίσουμε…



e-genius.gr ...intelligent web software