Στη δημοκρατία έχεις κάθε δικαίωμα να εκφράζεσαι ελεύθερα, να διατυπώνεις ανεμπόδιστα τη γνώμη σου και να εκφέρεις δημόσια ό,τι βούλεσαι υπό μία πάντα απαράβατη προϋπόθεση : να συμφωνείς με την εντόπια διεθνιστική αριστεράτζα του μηδενισμού και της υποκρισίας. Η απόκλιση από την γραμμή που χαράσσει η ιδεολόγική της κυριαρχία συνεπάγεται άνευ ετέρου στοχοποίηση, περιθωριοποίηση και αποκλεισμό από τον κοινωνικό ιστό και σε περίπτωση που το υπό χαλιναγώγηση άτομο διαπράξει το μέγα ολίσθημα, να επιμείνει στην ορθότητα των ιδεών του, αναλαμβάνουν να το σωφρονίσουν πλέον όχι τα μέσα μαζικής ηλεκτρονικής διαπομπεύσεως, αλλά οι ορδές, τα ένοπλα τμήματα και τα οργανωμένα τάγματα εφόδου του ερυθρού ολοκληρωτισμού. Αν κάποιος, όμως, έχει την αρρωστημένη ηδονή να ζήσει στον υπέρτατο βαθμό την στυγνότητα των ορφανών του σφαγέα του Κάτυν και των γκούλαγκ, δεν έχει παρά να δώσει πανελλήνιες εξετάσεις, να εισαχθεί σ' ένα οποιοδήποτε ελληνικό πανεπιστήμιο και να προβεί στο απονενοημένο διάβημα να ανοίξει διάλογο μ' έναν από τους φύλακες της εκπαιδευτικής τρομοκρατίας στην πύλη του κτιρίου. Το λιγότερο που έχει να πάθει, αν αποστεί χιλιοστού από το παραλήρημά τους, είναι να αποχωρήσει γεμάτος από μώλωπες, να υποχρεωθεί σε άβατο τουλάχιστον δύο μηνών από τη σχολή του, να διαγραφεί από τον φοιτητικό σύλλογο και, αν οικονομήσει ο Ύψιστος, να επιστρέψει, εφόσον τηρήσει με θρησκευτική ευλάβεια σιγή αφάντου.                                

Η ιλαροτραγωδία, την οποία αντίκρισαν οι πολυπαθείς οφθαλμοί μας, ήτοι στελέχη της ΕΛ.ΑΣ να περιφρουρούν γυναίκες και άνδρες των νεοσύστατων ομάδων της πανεπιστημιακής αστυνομίας από τις δίκην δολοφόνων δόλου πρώτου βαθμού επιθέσεις των απλύτων τραμπούκων των αριστερών φοιτητικών παρατάξεων, κρυσταλλώνει τον νού κάθε αξιοπρεπούς πολίτου με ελάχιστο αυτοσεβασμό. Η κυβέρνηση στην προσπάθειά της να υπηρετήσει φαινομενικώς το άκαμπτο δόγμα του νόμου και της τάξεως, ίδρυσε ομάδες ασφαλείας των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων άμεσα υπαγόμενες στην Ελληνική Αστυνομία, αφήρεσε απ’ αυτές κάθε νόμιμο υλικό μέσο πρωτίστως αυτοαμύνης του ιδίου του οργάνου και έπειτα καταστολής της παρανομίας και αφού τις εφοδίασε με μοναδικό όπλο μία σφυρίχτρα τούς έριξε στην περίκλειστη αρένα με τους λυσσώδεις λέοντες. Τα σκύβαλα του αντεξουσιαστικού χώρου και της κόκκινης αληταρίας μιά ζωή αναθρεμμένα στην ανεξέλεκτη βία, την κατάφωρη παραβίαση του νόμου και την τέλεση βαρέων αξιοποίνων πράξεων μέσα στους χώρους των πανεπιστημίων απειλούν και ξυλοκοπούν φοιτητές, βρωμίζουν αίθουσες, καίνε αμφιθέατρα και στήνουν άντρα ανομίας και παραβατικότητος, χρησιμοποιώντας τα ως ορμητήρια εγκληματικών συμμοριών. Στις πέτρες, τα στειλιάρια και τις μολότωφ κουκολοφόρων και αναρχικών, πρωτοξαδέρφων των Αριστερών ηγητόρων των σχολών, η εν τοις ηνίοις αστικοδεξιά των βελούδινων καναπέδων θεωρεί πως μιά τραγελαφική καταχρηστικώς ονομαζομένη ‘‘αστυνομία’’ ευνούχων απαντώντας με διάλογο, δημοκρατία, στοργή και προδέρμ, θα καταφέρει να αποκαταστήσει την διασαλευθείσα ειρήνη, να συνετήσει τρομοκράτες και να υπερασπιστεί έννομα αγαθά ανήμπορων σπουδαστών. Πάνω στο άγχος, την αγωνία και τον ζήλο της συγκροτήσεως ενός νέου καλά ελεγχομένου κομματικού στρατού αδρώς αμειβομένων δημοσίων κοπρόσκυλων, ο οποίος θα αναδεικνύει δια της ψήφου το ίδιο ισχυρά εδραιωμένο κατεστημένο υπουργών και βουλευτών, το επιτελείο του Μητσοτάκη του Μεγαλοπρεπούς έστειλε ξυπόλητα στ’ αγκάθια νέα παιδιά, χωρίς καμμία εγγύηση προστασίας της σωματικής τους ακεραιότητος και της ιδίας τους της ζωής. Η κατάργηση του ασύλου για το οποίο κομπορρημονούν οι γαλάζιοι φεουδάρχες όχι μόνο δεν έλαβε ποτέ ουσιαστικά και εν τοις πράγμασι υπόσταση, αλλά εξακολουθεί να καταπατείται έτι περαιτέρω με τις αναρχοκομμουνιστικές οργανώσεις παρανόμου δράσεως να έχουν διαμορφώσει ένα αποκλειστικό καθεστώς προνομοιακής ασυλίας μονάχα γι’ αυτούς. Καμμία επιβολή της τάξεως και καμμία εφαρμογή ακόμα και της ηπιοτέρας νομοθετικής διατάξεως δεν θα επιτευχθεί μέσα από ημίμετρα, κοροϊδίες και απεσταλμένους γυμνούς στρατιώτες σε μία άνιση και προδιαγεγραμμένα χαμένη μάχη με θηρία πάνοπλα και ανήμερα.         

Τα Πανεπιστήμια μας, κέντρα διενεργείας φθορών δημοσίας περιουσίας, σωματικών βλαβών, διακινήσεως ναρκωτικών, όπλων και εκτελέσεως εγκληματικών σχεδιασμών, θυμίζουν στάβλους και μεγάλες χωματερές, απόλυτα αντιπροσωπευτικές των ανθρώπων που κάνουν κουμάντο σ’ αυτά, χωρίς καμμία δυνατότητα ασκήσεως ποινικής διώξεως και τιμωρήσεώς τους. Αντί οι στέγες της Ανωτάτης Παιδείας μας να συνιστούν ζηλευτά κοσμήματα πολιτισμού, αισθητικής και τέχνης, πυρήνες διοχετεύσεως γνώσεων και ιδεών, πρότυπα σ’ όλον τον ανεπτυγμένο κόσμο, παραμένουν μία ανοιχτή πληγή της κοπριζούσης, αλλοτριωμένης και εξαλβανισμένης κοινωνίας. Αστυνομίες με χαρούμενα μπλουζάκια, σόρτς, παιχνίδια για σαπουνόφουσκες και ενδοτικά χαμόγελα στα χείλη ούτε αποτρέπουν την εγκληματικότητα ούτε έχουν την δύναμη να προασπίσουν τη συντριπτική πλειονότητα των φοιτητών, η οποία προερχόμενη από οικογένειες μεροκαματιάρηδων, νοικοκύρηδων, εργατών και υπαλλήλων βιοπαλαιστών σέβεται τον κόπο των γονέων της και διαβάζει, για να πάρει ένα πτυχίο και να μπεί γρήγορα στην αγορά, ώστε να βοηθήσει τους δικούς της στα έξοδα και τις υποχρεώσεις. Αυτό που χρειάζονται τα ακαδήμαϊκά μας ιδρύματα είναι μία κανονική σοβαρή και οπλισμένη Αστυνομία, η οποία θα έχει την απόλυτη δικαιοδοσία να αντιμετωπίσει τους μπαχαλάκηδες και να εφαρμόσει σκληρά και παραδειγματικά το Σύνταγμα και τους νόμους. Μέχρι τότε έκαστος φοιτητής την νέα δύσκολη χρονιά σπουδών που τώρα ξεκινά ας ετοιμαστεί πέραν του εαυτού του να δώσει κι ένα χέρι ενίσχυσης και βοηθείας στα απροστάτευτα μέλη της πανεπιστημιακής αστυνομίας. Σίγουρα το έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από τους πρώτους.